تعيين روش ورود شركت هاي دانش بنيان به بازار خارجي با استفاده از تكنيك هاي تصميم گيري چند معياره

Foreign market entry mode of technology-based companies using multi-criteria decision-making techniques

شركت هاي دانش بنيان با دارا بودن مزيت فناورانه ، ظرفيت خوبي براي ورود به بازارهاي خارجي دارند. هدف اين پژوهش ارايه چارچوبي براي اولويت دهي به روش هاي ورود به بازارهاي خارجي توسط اين شركتهاست. روش اين پژوهش تركيبي است. در بخش شناسايي معيارها از رويكرد كيفي و در بخش اولويت بندي از رويكرد كمي استفاده شده است. ابتدا با مرور پيشينه تحقيق، مولفه هاي تاثير گذار بر انتخاب روش ورود شامل عوامل داخلي (سازمان و محصولات آن) و عوامل خارجي (بازار داخلي و بازار خارجي) شناسايي شده است. سپس با استفاده از روش بهترين-بدترين معيارهاي موثر بر حضور در بازارهاي خارجي براي شركتهاي دانش بنيان رتبه بندي شده است. نتايج نشان مي دهد «تمايز محصول» و «شبكه سازي با شركاي خارجي» مهمترين معيارها براي اين شركتها هستند. اين موضوع با فناورانه بودن محصولات اين شركتها و از سوي ديگر محدوديت منابع شركتهاي كوچك و متوسط براي سرمايه گذاري خارجي و لزوم جبران فقدان منابع با شبكه سازي همخوان است. در گام دوم، روش هاي ورود از منظر يك شركت دانش بنيان داراي فعاليت گسترده بين المللي با استفاده از روش تاپسيس اولويت بندي شده است. نتايج نشان داد ايجاد شركت تابعه با مالكيت كامل رتبه اول را دارد؛ در واقع اين روش براي شركتي كه مراحل اوليه بين المللي شدن را طي نموده است، علاوه براينكه امكان محافظت از تكنولوژي اختصاصي شركت را فراهم مي كند، زمينه را براي صادرات به كشورهاي مجاور شركت تابعه فراهم مي كند و البته مي تواند حاكي از آن باشد كه محدوديتهاي صادرات از مبدا ايران، مطلوبيت روش هاي ورود با ريسك بيشتر را افزايش مي دهد.

Technology-based companies have a good capacity to enter foreign markets due to their technological advantages. The purpose of this study is to provide a decision-making method to prioritize foreign entry modes. Therefore, the research method is a combination of qualitative approach in criteria identification and quantitative approach in prioritizing criteria and entry modes. Frist, by reviewing the research background, influential components on entry mode choice have been identified, including internal factors (organization and its products), and external factors (internal market and foreign market). Then, using the best-worst method the effective criteria for entering foreign markets are ranked. The results show that “product differentiation” and “networking” are the most important ones for these firms. the experts’ view. This is in line with the technological advantage of these companies and on the other hand the limited resources of small and medium companies for foreign investment. Second, from the perspective of a technology-based company with extensive international activities in the field of advanced machinery, entry modes are prioritized using TOPSIS. The results showed that the first choice is the establishment of a wholly owned subsidiary. Actually for the company that has gone through the early stages of internationalization, this method is preferred, both for providing protection of the company's proprietary technology, provides the basis for exports to neighboring countries; also it can indicate that export restrictions from the origin of Iran, increases the orientation of firms towards more risky entry methods.