مقايسه اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي با درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر فاجعه‌پنداري درد و تاب‌آوري بيماران آسيب طناب نخاعي

Comparison the Effectiveness of Mindfulness-based Cognitive Therapy with Acceptance & Commitment Therapy on Pain Catastrophizing & Resilience of Patients with Spinal Cord Injury

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي با درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر فاجعه‌پنداري درد و تاب‌آوري بيماران آسيب طناب نخاعي بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش، نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را بيماران آسيب طناب نخاعي مراجعه‌كننده به‌مراكز مشاوره بهزيستي شهر تبريز در سال 1400 تشكيل دادند. 45 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفي در سه گروه قرار گرفتند. گروه‌هاي آزمايشي، درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دريافت كردند. گروه كنترل درماني را دريافت نكرد. ابزارهاي اندازه‌گيري، پرسشنامه‌هاي فاجعه‌پنداري درد ساليوان و همكاران و تاب‌آوري كانر و ديويدسون بودند. تجزيه و تحليل يافته‌ها از طريق آزمون تحليل واريانس آميخته با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني انجام گرفت. يافته‌ها: در پيش‌آزمون، ميانگين و انحراف معيار شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي براي فاجعه‌پنداري درد (63/4±33/38) و براي تاب‌آوري (69/4±80/42)، در درمان مبتني بر پذيرش و تعهد براي فاجعه‌پنداري درد (71/4±53/37) و براي تاب‌آوري (57/4±20/42)، و در گروه كنترل براي فاجعه‌پنداري درد (83/4±93/37) و براي تاب‌آوري (60/4±73/43) بود. هر دو درمان در مقايسه با گروه كنترل، فاجعه‌پنداري درد و تاب‌آوري بيماران را در پس­آزمون به‌ترتيب كاهش و افزايش دادند (001/0>p). در مرحله پيگيري، اثر اين دو درمان بر فاجعه‌پنداري درد و تاب‌آوري ماندگار بود (001/0>p). تأثير اين دو درمان بر فاجعه‌پنداري درد و تاب‌آوري در مراحل پس‌آزمون و پيگيري يكسان بود (05/0

The aim of the present study was to compare the efficacy of MBCT with ACT on intensity of pain catastrophizing & resilience of patients with spinal cord injury. Material and Methods: The method of this study was semi-experimental with pre-test, post-test and follow up with the control group. The population of the study consisted of patients with spinal cord injury who referred to welfare counseling centers in Tabriz in year 2021. In total, 45 people, They were selected by using simple random sampling and randomly divided into three groups. The experimental groups received their group-specific treatment in 8 sessions 1.5 hours. Measuring instruments were pain catastrophizing of sullivan et al and conner and davidson resilience questionnaires. Analysis of findings through repeated measures analysis of variance & Bonferroni post hoc test. Results: In the pretest, mean and standard deviation of MBCT for pain catastrophizing was (38/33±4/63) & for resilience was (42/80±4/69); in ACT for for pain catastrophizing was (37/53±4/71) & for resilience was (42/20±4/57); and in the control group for pain catastrophizing was (37/93±4/83) & for resilience was (43/73±4/60). Both treatments compared to the control group, reduced pain catastrophizing and increased resilience of patients after the test (p<0.001). In the follow-up phase, the effect of these two treatments on pain catastrophizing and resilience was lasting (p<0.001). The effect of these two treatments on pain catastrophizing and resilience at posttest and follow-up was not different (p>0.05). Conclusion: MBCT and ACT increased the acceptance of the disease in patients with spinal cord injury; thus, they can be considered useful treatment strategies to improve the mental status of this patients.