مديريت توزيع درآمد با استفاده از توزيع لجستيك و فرمي - ديراك در ايران

Income Distribution Management using Logistics and Fermi-Dirac Distribution in Iran

تاكنون براي بخش كم‌درآمد و متوسط از توزيع‌هايي مانند: بوز - انيشتين، ماكسول بولتزمن، لگ نرمال، گاما و نمايي، و براي توزيع درآمد بخش ثروتمند جامعه از توزيع پارتو استفاده شده است. به دليل پيچيدگي اين مدل‌ها، تخمين شاخص‌هاي كلان اقتصادي دشوار است و نيز عدم يكنواختي براي همه بخش‌هاي درآمدي يكي ديگر از معايب اين مدل‌ها است. در اين پژوهش از توزيع تجمعي لجستيك و فرمي ديراك براي دودسته از مجموعه‌داده‌هاي روستايي و شهري در اقتصاد ايران بين سال‌هاي 89 تا 98 استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد مدل ارائه شده براي تمام سطح‌هاي درآمدي در مناطق روستايي و شهري در زمان‌هاي مختلف بسيار خوب عمل نموده است و تمام قسمت‌هاي توزيع درآمد را پوشش مي‌دهد. تفسير پارامترهاي توزيع فرمي ديراك و همبستگي و ارتباط معنادار اين پارامترها با شاخص‌هاي كلان اقتصادي، برتري توزيع فرمي ديراك در مقايسه با توزيع لجستيك را نشان مي‌دهد.

Distributions such as Bose-Einstein, Maxwell Boltzmann, Lag Normal, and exponential have been used to describe income of the low- and middle sections of society. The Pareto distribution also have been used to describe the income of the wealthy section of society. Due to the complexity of these models, it is difficult to estimate macroeconomic indicators. Also, one of other disadvantage of these models is non-uniformity for all income levels. In this study, the cumulative logistic and Fermi-Dirac distribution were used for two categories of rural and urban data sets in the Iranian economy between 2009 to 2019. The results show that the proposed model was perfectefor all income levels in rural and urban areas at different times very well and covers all parts of the income distribution. Interpretation of Dirac Fermi distribution parameters and the correlation and significant relationship of these parameters with macroeconomic indicators show the superiority of Dirac Fermi distribution compared to logistics distribution.