بررسي و تحليل دستاوردهاي شرق‌ شناسان فرانسوي در الجزاير (1830-1962م)

A Study of the Achievements of French Orientalists in Algeria (1830-1962 AD)

شرق ­شناسي فرانسوي از مهم­ترين و برجسته ­ترين مكاتب شرق ­شناسي است كه درخشش اصلي دستاوردهاي آن در عصر استعمار الجزاير (1930-1962م) مشهود است. شرق ­شناسان فرانسوي در راستاي تثبيت و پيشبرد اهداف استعماري فرانسه گام­ هاي راهبردي در آن‌جا برداشتند. اين مقاله با رويكردي توصيفي-تحليلي به بررسي نهادها و زمينه ­هاي مطالعاتي شرق­ شناسان ­فرانسوي در الجزاير (1830-1962م) مي ­پردازد و مي ­كوشد تا به اين مسأله كه نهادها و زمينه­ هاي مطالعاتي شرق ­شناسان فرانسوي در الجزاير كدامند و اهداف و انگيزه ­هاي شرق ­شناسان ­فرانسوي از مطالعه جامعه، دين، تاريخ و... الجزاير چيست، پاسخ دهد. الجزاير يكي از مهم­ترين تجارب شرق ­شناسي اروپايي- فرانسوي به ­شمار مي­رود. شرق ­شناسان چندسال پيش از اشغال الجزاير، مطالعات مقدماتي و آماده ­سازي نظاميان و سياست‌مداران را آغاز كردند. از منظر آن‌ها، الجزاير مركزي راهبردي و دروازه ورود به سه عرصه يعني آفريقاي مركزي، منطقه مغرب عربي و شرق الجزاير بود. شرق­ شناسان و كليسا هدف واحدي به ­ويژه در زمينه گسترش مسيحيت ايفا مي­كردند. آن‌ها در سه مرحله، موفقيت­ هاي بسياري را نصيب دولت متبوع خويش ساختند؛ مرحله نخست (1830-1879م) يعني عصر شرق ­شناسان نظامي؛ دوره دوم (1879-1930م) گسترش فعاليت‌هاي شرق­ شناسان ­فرانسوي اعم از تأسيس مدارس جديد، برگزاري كنفرانس­هاي شرق ­شناسي به­ ويژه چهاردهمين كنفرانس شرق ­شناسي در الجزاير كه اين دوره، مهم­ترين دوره توسعه و اجراي سياست­هاي فرهنگي استعماري فرانسه در الجزاير است. مرحله سوم (1930-1962م) كه در اين مرحله و به­ ويژه پس از جنگ جهاني دوم نقش شرق­ شناسان كم­رنگ شد و بار ديگر نقش نظاميان پررنگ و حائز اهميت گرديد.

French Orientalism is one of the most important and prominent schools of Oriental studies. The main brilliance of French Orientalism in the era of French colonialism can be seen in Algeria, which took strategic steps to establish and advance the goals of colonialism in Algeria. The collection of French Orientalists includes a number of translators, writers, and artists who are ultimately pluralistic, but must be found in a single orbit. This article uses a descriptive-analytical method to study and analyze the institutions and fields of study and practice of French orientalists in Algeria (1830-1962). The main questions of this article are: What are the institutions and fields of study and practice of French orientalists in Algeria? Findings: Algeria is one of the most important Orientalist experiences, especially after its occupation by France in 1830. Orientalists began preliminary studies and training of the military and politicians a few years before the occupation of Algeria. In three stages, French orientalists achieved great success for their respective governments. The first stage (1830_1879) is mostly witnessed by military orientalists. But the second period (1879_1930) saw the expansion of the activities of French Orientalists, both with the establishment of new schools for teaching the Arabic language and with the holding of Orientalist conferences. This period is the most important period of development and implementation of French colonial cultural policies in Algeria. The third stage (1930_1962) the role of orientalists faded. Orientalists and the Church also served a common goal, especially in the spread of Christianity.