بررسي حضور فعالانه زنان در سازمان‌هاي مردم نهاد و تاثير آن بر آگاهي و زيست فرهنگي (مورد مطالعه: زنان عضو سازمان‌هاي مردم نهاد استان لرستان)

Investigating the active presence of women in non-governmental organizations and its impact on awareness and bioculture (Case study: Women members of non-governmental organizations in Lorestan province)

اين پژوهش به بررسي حضور فعالانه زنان در سازمان‌هاي مردم نهاد و تاثير آن بر آگاهي و زيست فرهنگي آنان مي‌پردازد، روش گرد‌آوري داده‌ها به صورت پيمايشي از طريق پرسشنامه انجام گرفته است. با استفاده از فرمول كوكران، تعداد 333 نفر از زنان عضو در سازمان‌هاي مردم نهاد استان لرستان مورد پرسش قرار گرفتند. با توجه به آزمون فرضيه‌هاي مرتبط يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد: ماهيت بسياري فعاليت‌هاي اجتماعي- فرهنگي زنان از گذشته تا به امروز داوطلبانه بوده است و زنان با كار اجباري بيرون از خانه مواجه نبودند و از طرف ديگر همياري و يادگيري از شاخصههاي اين فعاليت‌ها مي باشد و نقش‌هايي كه زنان در رابطه با فعاليت‌هاي داوطلبانه مدرن از جمله حضور مؤثر در اين سازمان‌ها به عهده مي گيرند، انعطاف‌پذير است و با زيست فرهنگي-اجتماعي‌شان متناسب است بنابراين آن‌ها از اين طريق به طور كل از نقش‌هاي خانوادگي خود گسسته نميشوند و يكپارچگي مواجه با "خود" را از دست نمي دهند به عبارت ديگر آن‌ها نه تنها مي‌توانند، حضور مطلوب خود را در حفظ و مديريت جامعه به ثمر ميرسانند بلكه هم زمان قادرند با آگاهي و رضايت بيشتري نسبت به نقش‌هاي سنتي و ديني خود روبرو شوند.

This study examines the active presence of women in non-governmental organizations and its effect on their awareness and bioculture. The data collection method was a survey through a questionnaire. Using the Cochran formula, 333 female members were questioned in Lorestan province's nongovernmental organizations. According to the test of related hypotheses, the research findings show: Many socio-cultural activities of women have been voluntary from the past to the present, and women have not been forced to work outside the home. On the other hand, cooperation and learning are the hallmarks of these activities, and the roles that women play in relation to modern volunteering activities, including effective participation in these organizations, are flexible and appropriate to their biosocio-cultural. Thus, in this way, they are not completely detached from their family plans and do not lose the integrity of facing "themselves". In other words, they not only can, but also achieve their desired presence in the maintenance and management of society. But also able to face more awareness and satisfaction with their traditional and religious roles.