تأثير مديريت استعداد و مديريت دانش بر رضايت شغلي كاركنان

The effect of organizational talent and knowledge management on job satisfaction

هدف پژوهش حاضر تعيين تأثير مديريت استعداد و مديريت دانش بر رضايت شغلي كاركنان بود. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي و از لحاظ گردآوري داده‌ها توصيفي-پيمايشي است. جامعه آماري شامل كليه كاركنان واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي استان آذربايجان غربي كه تعداد آن‌ها 834 نفر بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران به تعداد 265 آزمودني و به شيوه تصادفي طبقه‌اي نسبي تعيين گرديد. با استفاده از پرسشنامه‌هاي مديريت استعداد آرمسترانگ (2006)، مديريت دانش نيومن و كنراد (1999) و رضايت شغلي مير و آلن (1991) داده‌ها گردآوري شد. براي تجزيه‌وتحليل از مدل معادلات ساختاري استفاده شد. روايي پرسشنامه با استفاده از بار عاملي و مقدار آزمون متوسط واريانس استخراج شده (AVE) تأييد شد همچنين پايايي آن‌ها با استفاده از پايايي تركيبي مستخرج از نتايج مدل معادلات ساختاري تأييد گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد مديريت استعداد و مؤلفه‌هاي آن يعني جذب استعداد، توسعه استعداد بر رضايت شغلي تأثير دارند. مؤلفه حفظ و نگهداشت استعداد تأثير معناداري را نشان داد. با توجه به نتايج سنجش برازش مدل ساختاري پژوهش درمورد مديريت استعداد و مديريت دانش با رضايت شغلي به ترتيب ضريب مسير اين رابطـه (0/336= β) و(0/299= β) و عـدد معنـي‌داري آن (4/419 = t) و (3/451 = t) به‌دست‌آمده است كه اين مقدار در سطح 0/05 معنادار اسـت؛ بنـابراين، فرضيه‌هاي اصلي پژوهش تأييد شد؛ يعني مديريت استعداد و مديريت دانش بر رضايت شغلي كاركنان تـأثير دارد.

The aim of this study was to determine the effect of organizational talent and knowledge management on employee job satisfaction. The research method is applied in terms of purpose and descriptive-survey in terms of data collection. The statistical population included all the staff.whose number was 834 people and the sample size was determined based on Cochran's formula to 265 subjects and relative stratified random method. Data were collected using Armstrong Talent Management Questionnaire (2006), Newman and Conrad (1999) Knowledge Management, and Mir and Allen (1991) Job Satisfaction Questionnaire. Structural equation model was used for analysis. The validity of the questionnaire was confirmed using the factor load and the value of the mean variance test (AVE). Also, their reliability was confirmed using the combined reliability extracted from the results of the structural equation model. Findings showed that talent management and its components, namely talent absorption, talent development have an effect on job satisfaction. the talent retention component did show a significant effect. According to the results of measuring the fit of the structural model of research on talent management and knowledge management with job satisfaction, the path coefficient of this relationship (β = 0.336) and (β = 0.299) and its significance number (t = 4.419, respectively) an‎d (t = 3.451) is obtained that this value is significant at the level of 0.05; Therefore, the main hypotheses of the research were confirmed; That is, organizational talent and knowledge management has an effect on employee job satisfaction.