انقلابي‌گري و موقعيت‌سازهاي هرمنوتيكيِ آن در سياستگذاري فرهنگي جمهوري اسلامي ايران

فاقد عنوان لاتين

نظام‌سازي در مقابل انقلابي‌گري، دوطرف يك پيوستار هستند كه بي‌ثباتي در موضع‌گيري نسبت به اين دو در فرايند سياستگذاري كشور، متأثر از رخدادهايي همچون چرخش‌هاي سياسي و انتخاباتي، سلسله‌اي از موقعيت‌هاي هرمنوتيكي را رقم زده است. چنين چرخش‌هايي، با ماهيت سياستگذاري كه امري بلندمدت و گسترده است، سازگاري ندارد و منجر به اتلاف سرمايه، وقت و ظرفيت‌ها و سردرگمي و نااميدي جامعه است. فهم سياستگذار از رخدادها، متأثر از انتخاب‌هاي پيشين او و موقعيت هرمنوتيكي اوست. برخي از موقعيت‌هاي هرمنوتيكي، خود مؤثر در شكل‌گيري ساير موقعيت‌ها هستند كه به آنها موقعيت‌سازهاي هرمنوتيكي اطلاق مي‌شود. ممكن است برخي از موقعيت‌سازها، كليدي باشند و با هر انتخاب در آنها، انبوهي از موقعيتهاي هرمنوتيكي بصورت سلسله‌وار بوجود آيد. با استفاده از روش تحليل مضمون در اين تحقيق، مواضع تقابلي در حيطه انقلابي‌گري جمهوري اسلامي، مبتني بر شش منبع استخراج شده و طي 11 گام و نيز با استعمال شيوه ISM، يك موقعيت‌سازِ كليدي هرمنوتيكي شامل: «نهضت‌گرايي و نظام‌سازي»، يك موقعيت پايه هرمنوتيكي شامل: «خودمركز بيني يا پذيرش و درك ديگري» و هفت موقعيت تقابلي شامل: «مستكبر يا قدرت جهاني»، «گارد بسته يا آغوش باز در مقابل آمريكا»، «استراتژي استكبارستيزي يا تاكتيك استكبارستيزي»، «تعامل با جهان يا گسترش نفوذ انقلاب اسلامي»، «پاسخگويي يا مطالبه‌گري جمهوري اسلامي»، «خضوع يا ظلم‌ستيزي» و «خودي و غيرخودي» مشخص و تبيين شده است. در انتها اهم مسائل هرمنوتيكي در حيطه انقلابي‌گري بر اساس روابط موقعيت‌سازهاي كليدي هرمنوتيكي واكاوي شده است.

فاقد چكيده لاتين