عنوان مقاله :
معيار تقسيم مسئوليت ميان عاملان زيان در فقه اماميه و حقوق موضوعه ايران
عنوان به زبان ديگر :
The rules of the division of responsibilities between perpetrators of loss in Islamic law & the legal system of Iran
پديد آورندگان :
حسين پور، خسرو دانشگاه تهران - دانشكده حقوق و علوم سياسي، تهران، ايران
كليدواژه :
ضمان , اجتماع سبب و مباشر , اجتماع طولي اسباب , اجتماع عرضي اسباب , رابطهي سببيت , تقسيم مسئوليت
چكيده فارسي :
ثبوت ضمان متوقف بر اسناد زيان به عامل زيان است و مراد از آن احراز رابطهي سببيت ميان فعل زيان بار و ضرر وارد شده است. در مواردي كه يك عامل موجب ايراد خسارت گرديده است حكم مساله روشن است به عبارت ديگر اين مورد ساده ترين صورت يك دعوي مسئوليت مدني است زيرا در اين مورد احراز رابطهي سببيت بين عامل زيان و ضرر وارده مشكل نيست. ليكن گاهي دو يا چند عامل در ورود يك خسارت دخالت دارند، در اين جا اجتماع اسباب مطرح ميگردد كه اين بحث در حقوق موضوعه تحت همين عنوان و در فقه تحت عنوان تزاحم موجبات ضمان مورد بررسي قرار گرفته است. تزاحم موجبات ضمان صور مختلفي دارد كه عبارتند از: اجتماع سبب و مباشر، اجتماع اسباب به نحو طولي و اجتماع اسباب به نحو عرضي. در چنين مواردي كه دو يا چند عامل در وقوع زيان نقش دارند تعيين سبب يا اسباب مسئول يعني احراز رابطهي سببيت و معيار و چگونگي تقسيم مسئوليت بين اين اسباب متعدد امري دشوار و قابل تامل است به طوري كه موجب ارائه نظرات مختلف از سوي فقها و حقوقدانان گرديده است. در اين نوشتار ضمن تبيين صور مختلف تزاحم موجبات ضمان، نظرات ارائه شده پيرامون چگونگي تقسيم مسئوليت در اين صور در فقه و حقوق موضوعه بالاخص قانون مجازات اسلامي 1392 كه در مواردي داراي نوآوري و احكامي متفاوت از نظرات مشهور فقهي است، بررسي ميگردد.
چكيده لاتين :
The rules of the division of responsibilities between perpetrators of loss in Islamic law & the legal system of Iran
Proof of liability depends on relating loss to someone who is perpetrators of loss. So establishing this issue is necessary for proving the attribution of the loss to the agent. In the cases that the agent is one person, the verdict is clear because in these cases, proving the attribution of the loss to the agent is not difficult. In other words, this is the simplest form of a civil liability lawsuit. But sometimes there are two or more commits, in these cases proving the attribution of the loss to the agents is difficult. In these cases that there are several agents, recognition of main cause and quality division of responsibilities is very difficult so that different views on jurisprudence and law presented.
عنوان نشريه :
انديشه حقوقي