فهم پديده‌محوري و ريشه‌هاي تصميم‌هراسي مديران با استفاده از نظريه داده‌بنياد

هدف: پژوهش حاضر با هدف فهم پديدۀ محوري و ريشه‌هاي تصميم‌هراسي مديران در وزارت كشور و وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي اجرا شده است. روش: پژوهش به روش تركيبي (كيفي ـ كمي) اجرا شده است. در بخش كيفي آن، از گراندد تئوري و در بخش كمّي، از مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شده است. بر اساس مدل پياز پژوهش ساندرز (2009) فلسفه پژوهش خردگرايانه، رويكرد آن تركيبي، استراتژي آن گراندد تئوري، انتخاب روش آميخته، بازه زماني روش مقطعي و روش گردآوري داده‌ها كتابخانه‌اي ـ ميداني است. ابزار جمع‌آوري اطلاعات بخش كيفي مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته و در بخش كمّي، پرسش‌نامه محقق‌ساخته بوده كه روايي و پايايي آن تأييد شده است. يافته‌ها: ابعاد طفره‌روي در تصميم‌گيري، ناتواني درك مسئله، هراس از مواجهه با تصميم‌گيري و تصميم‌گيري انتزاعي مربوط به متغير تصميم‌هراسي مديران (پديدۀ محوري) و ضعف در تصميم‌گيري، ترس از عواقب تصميم، جوّ سازماني، برنامه‌محور نبودن تصميم‌هاي سازماني، فقدان تجربه تصميم‌گيري و در دسترس‌نبودن اطلاعات واقعي مربوط به شرايط علّي تأثيرگذار بر پديدۀ­محوري شناسايي شدند. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي بخش كيفي (كدهاي شناسايي‌شده) تأييد ارتباط ابعاد با متغيرها و مدل معادلات ساختاري پژوهش كه با نرم‌افزار اسمارت پي‌ال‌اس 3 انجام گرفت، مشخص شد كه شرايط علّي با ضريب اثر و ضريب معناداري مقبول بر پديده تصميم‌هراسي اثر مي‌گذارند. معيارهاي GOF، 2Q، Rsquare و Fsquare براي مدل ساختاري و مدل‌هاي اندازه‌گيري محاسبه شد كه همگي، مقادير مجاز و مقبولي داشتند.