مطالعه تطبيقي نظام‮هاي پرداخت مستمري بازنشستگي در نروژ و ايران

موضوع پرداخت مستمري در جهان امروز بعنوان يك چالش جدي براي حكومت‌ها محسوب مي‌شود. دولت‌ها بعنوان نهاد اصلي كه سالانه با حجم زيادي از مستمري‌بگيران جديد روبه‌رو مي‌شوند، به دنبال ايجاد نظام‌هاي بازنشستگي همسو با ساختار سياسي اقتصادي كشور هستند. نظام پرداخت مستمري در كشورهاي اروپاييآمريكايي از قدمت بيشتري نسبت به وضعيت داخلي برخوردار است و به همين دليل براي ساماندهي و اصلاح نظام پرداخت مستمري در ايران، ناگزير بايد به موردهاي موفق در اين خصوص مراجعه كرد. در همين زمينه، كشور نروژ جزء كشورهايي است كه سيستم بازنشستگي آن  بالاترين سطح رفاه را براي بازنشستگان ايجاد كرده و همين مسأله منجر به رضايت اجتماعي نسبتاً بالا از دولت شده است. در مقايسه با نروژ، نظام مستمري بازنشستگي در ايران با ضعف‌ها و مشكلات عديده‌اي روبه‌رو است تا جاييكه از اين مسأله بعنوان سومين معضل بزرگ كشور نام مي‌برند. ساختار معيوب بازنشستگي در ايران به سمتي حركت مي‌كند كه تأمين مستمري بعنوان يكي از مهمترين چالش‌هاي دولت مطرح است و در همين راستا نقد و بررسي نظام بازنشستگي، شرايط بازنشستگي و نظام پرداخت نروژ و ايران با رويكرد تطبيقي براي يافتن نقاط قوت و ضعف هر دو سيستم جهت الگوگيري و اصلاح نظام بازنشستگي در ايران مي‌تواند راهگشا باشد.