بررسي تاثير بازاريابي دهان به دهان برروي عملكرد فروش واحدهاي ملكي با اثر ميانجي شبكه هاي اجتماعي (مطالعه موردي آژانسهاي املاك استان تهران)

امروزه استفاده از انواع استراتژي هاي بازاريابي براي افزايش عملكرد فروشدر سازمانها و كسب و كارها اهميت به سزايي پيدا كرده است. با بررسي هر چه بيشتر روابط بين انواع استراتژي ها و نقش آنها در كسب و كارها ميتوانيم برنامه ريزي مناسبتري در خصوص استفاده بهينه از هر استراتژي داشته باشيم. اين پژوهش با هدف بررسي و ارزيابي تاثير بازاريابي دهان به دهان بر روي عملكرد فروش واحدهاي ملكي با اثر ميانجي شبكه هاي اجتماعي انجام شده است. پژوهش حاضر، از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا توصيفي- همبستگي مي باشد. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش مطالعه كتابخانه اي و پرسشنامه بوده است. جامعه آماري پژوهش نيز شامل كليه املاكي هاي شمال شهر تهران مي باشد كه تعداد 35 نفر براي نمونه به صورت تصادفي انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. براي بررسي پايايي پژوهش از شاخص آلفاي كرونباخ استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها، از روش هاي آماري در قالب آمار توصيفي و آمار استنباطي استفاده شد در سطح استنباطي براي بررسي فرضيات پژوهش، از روش رگرسيون با استفاده از نرم افزار SPSS بهره گرفته شد.يافته ها نشان ميدهد كه بازاريابي دهان به دهان بر عملكرد فروش تاثير مثبت و معناداري دارد، ولي متغير بازاريابي شبكه اي بر عملكرد فروش اثر معناداري ندارد. همچنين بازاريابي شبكه اي در رابطه بين بازاريابي دهان به دهان و عملكرد فروش، نقش ميانجي را ايفا مي كندو.همچنين ميتوان دريافت كه رابطه مثبت و متوسط بين بازاريابي شبكه اي و عملكرد فروش بر قرار است. همچنين بين بازاريابي دهان به دهان و بازاريابي شبكه اي نيز رابطه معنادار وجود دارد.