ارزيابي وضعيت كمي و كيفي طرح پزشك خانواده از ديدگاه پزشكان خانواده، تيم سلامت و كارشناسان ستادي

مقدمه: پزشك خانواده به عنوان تصميم‌گيرنده در سلامت منطقه و جامعه تحت پوشش بايد دانش و توانمندي لازم را براي تصميم‌گيري مناسب و منطقي بر اساس پروتكل‌ها و دستور العمل‌هاي وزارتي در طرح پزشك خانواده و نظام ارجاع داشته باشد. هدف اين مطالعه، ارزيابي وضعيت كمي و كيفي طرح پزشك خانواده از ديدگاه پزشكان خانواده، اعضاي تيم سلامت و كارشناسان ستادي بود.مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي به روش مقطعي انجام شد. نمونه شامل پزشكان خانواده (67 نفر) شاغل در شبكه بهداشتي درماني استان گلستان (ايران) و اعضاي تيم سلامت (290 نفر) در سال 1399 بود. براي ارزيابي كمي به سامانه ناب مراجعه گرديد و در قسمت ارزيابي كيفي، پرسشنامه‌اي محقق‌ساخته شامل اطلاعات دموگرافيك و بررسي ابعاد مختلف برنامه پزشك خانواده براي هريك از گروه‌هاي پزشكان و اعضاي تيم سلامت طراحي شد.نتايج: ميزان رضايتمندي پزشكان و تيم سلامت بالاتر از متوسط بود (به ترتيب 0.51 و 0.54). كمترين ميزان رضايتمندي در هر دو گروه در بعد حقوق و مزايا و بيشترين آن در پزشكان مربوط به نظام ثبت و گزارش‌دهي و در تيم سلامت مربوط به نظام پايش و ارزشيابي بود. نتيجه‌گيري: طرح پزشك خانواده در مرحله برنامه‌ريزي، اجرا و ارزيابي خالي از اشكال نبوده و داراي چالش‌هايي است كه لزوم توجه سياست‌گذاران را به منظور انجام اصلاحات گوشزد مي‌كند.