تأثير تمرين مقاومتي دايره‌اي بر سطوح سرمي‌كارديوتراپين 1 و پلاكت‌ خون در مردان فعال بدنساز: يك مطالعه كارآزمايي باليني

زمينه و هدف: كارديوتراپين 1 عضو خانواده اينترلوكين 6 است، موجب‌ هايپرتروفي قلبي مي شود و همراه پلاكت در آترواسكروز قلبي نقش دارد. تمرين مقاومتي دايره اي بخشي از تمرينات بدنسازي ورزشكاران مي باشد. هدف اين مطالعه، تعيين تأثير تمرين مقاومتي دايره اي بر كارديوتراپين 1 و پلاكت در مردان فعال بدنساز بود. مواد و روش ها: شركت كنندگان اين مطالعه تجربي، 30 مرد فعال بدنساز (سن: 1.49 ± 24.95 سال) اردبيل در سال 1398 بودند و به صورت تصادفي در گروه تمرين (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرين، علاوه بر تمرينات بدنسازي عادي خود،  يك جلسه تمرين مقاومتي دايره اي حاد را در 10 ايستگاه (پرس پا، پرس سينه، جلو بازو با‌ هالتر، زير بغل سيم كش، جلو پا، پارالل، پشت بازو سيم كش، زيربغل قايقي، سرشانه ‌هالتر و پشت پا) با 6040 درصد، يك تكرار بيشينه، 15 ثانيه در هر ايستگاه با استراحت 45 ثانيه اي بين ايستگاه ها انجام دادند. گروه كنترل تمرينات بدنسازي عادي خود را انجام دادند. براي مقايسه تغييرات بين گروهي و درون گروهي كارديوتراپين 1 و پلاكت، قبل و پس از تمرين، آزمون هاي t مستقل و همبسته استفاده شد. يافته ها: كارديوتراپين 1 پس از تمرين مقاومتي دايره اي حاد در مقايسه با قبل تمرين (0.001 P) و در مقايسه با كنترل (0.001 P) افزايش معني داري داشت. پلاكت پس از تمرين مقاومتي دايره اي حاد در مقايسه با قبل تمرين (0.001 P) و در مقايسه با كنترل (0.001 P) افزايش معني داري داشت. نتيجه گيري: با توجه به اثر تمرين مقاومتي دايره اي بر افزايش كارديوتراپين 1 و پلاكت ، به مربيان و ورزشكاران پيشنهاد مي شود كه جهت حفظ سلامتي و كاهش ترومبوز، تمرينات مقاومتي دايره اي در ابتدا با احتياط شروع شود.