تعيين موانع نوآوري باز در حوزه صنايع غذايي با استفاده از تكنيك تحليل محتوا

با توجه به اينكه وجود خلاقيت و نوآوري در سازمان ها ضروري است برخي منابع نبود خلاقيت و نوآوري را با نابودي سازمان در دراز مدت يكي دانسته اند. فرايند نوآوري در گذشته بستگي به منابع فكري درون سازماني و تلاش براي توسعه و تجاري سازي آنها در درون سازمان داشته است. اما امروزه پارادايم نوآوري باز باعث شده است كه شركت ها در كسب و كار خود از ايده ها و فناوري هاي بيروني بيشتر استفاده كنند و به ديگر شركت ها هم اجازه دهند از ايده هاي نوآورانه آنها استفاده كنند. نوآوري باز موضوعي است كه در سال هاي اخير به شدت مورد توجه محققان و مديران قرار گرفته است. در اين پژوهش سعي شد موانع نوآوري باز در حوزه صنايع غذايي را با استفاده از تكنيك تحليل محتوا مشخص كرد تا بتوان اين موانع را برطرف و نوآوري باز را در اين صنعت افزايش داد. با استفاده از اين پژوهش مشخص گرديد كه اين موانع عبارتند از: عدم اعتماد بين كاركنان، عدم توجه به مالكيت فكري، تعصبات مديران بر باورها و مفروضات خود كه بر اساس تجربه به دست مي آيد، عدم وجود مشوق هاي كافي براي نوآوري خود در شركت، عدم توانايي جذب ايده ها، عدم آگاهي از تغييرات تكنولوژيك، ارتباط ضعيف مديريت با كاركنان، ارتباط ضعيف سازمان با مشتريان و رقبا، وجود افراد با تخصص پايين در سازمان، بي توجهي به فعاليت هاي نوآورانه كاركنان، R&D ضعيف، عدم پويايي سازمان، موانع سياسي، موانع فرهنگي، عدم وجود بازاري براي فروش فناوري، ارتباط ضعيف بين صنعت و دانشگاه، فضاي رقابتي ضعيف در جامعه، وجود برخي قوانين دست و پاگير.