پايش يك دوره تمرين تناوبي شدت متوسط بر بيان ژن‌هاي mir-126 ، mir-1185 ، AKT و VCAM در بافت قلب موش‌هاي صحرايي مبتلا به آسم آلرژيك

زمينه و هدف: افراد مبتلا به آسم در معرض ابتلا به بيماري‌هاي قلبي عروقي و خطر افزايش مرگ و مير هستند. آسم با ساختار و عملكرد تغييرات رگ در ارتباط است. در همين راستا ميكروRNA ها، AKT و VCAM نقش مهمي در عملكرد اندوتليال دارند. اين مطالعه به منظور پايش يك دوره تمرين تناوبي شدت متوسط بر بيان ژن‌هاي mir126 ، mir1185 ، AKT و VCAM در بافت قلب موش‌هاي صحرايي مبتلا به آسم آلرژيك انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 15 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار پنج هفته‌اي به صورت تصادفي در 3 گروه 5 تايي شامل گروه‌هاي كنترل، آسم و آسم توام با تمرين تناوبي تقسيم شدند. محلول اووالبومين 3 بار در هفته به صورت زيرصفاقي به گروه‌هاي آسم تزريق و از طريق مقدار IgE مبتلا به آسم شدن تاييد گرديد. گروه آسم توام با تمرين تناوبي در 8 هفته تمرين شركت كردند. 72 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين ابتدا حيوانات بيهوش و سپس با استفاده از وسايل جراحي، بافت قلب آنها جداسازي و بلافاصله در مايع نيتروژن قرار داده شد. سپس بيان mir126 ، mir1185 ، AKT و VCAM بررسي گرديد. يافته‌ها: بيان ژن‌هاي AKT و VCAM در گروه آسم در مقايسه با گروه كنترل افزايش معني‌داري داشت (P 0.05). ميزان mir126 و AKT و VCAM در گروه آسم توام با تمرين تناوبي در مقايسه با گروه كنترل افزايش آماري معني‌دار و ميزان mir1185 كاهش آماري معني‌دار نشان داد (P 0.05). نتيجه‌گيري: تمرين تناوبي از طريق افزايش mir126 و كاهش بيان ژن‌هاي mir1185 ، AKT و VCAM خطر آترواسكلروز را در موش‌هاي صحرايي مبتلا به آسم كاهش مي‌دهد.