تحليل عوامل شكل‌گيري و محتواي تاريخ‌نگاري‌هاي محلي فارسي سند (از اوايل قرن هفتم تا اواسط قرن دوازدهم هجري)

پژوهش حاضر به نقد و بررسي تاريخ‌نگاري فارسي ايالت سند شبه‌قاره، از اوايل قرن هفتم تا نيمۀ اول قرن دوازدهم هجري پرداخته‌است. اهميت موضوع در آن است كه اوج تاريخ‌نگاري محلي هند از سال 613 تا 1150 هـ.ق در سدۀ يازدهم بوده و به لحاظ پراكندگي جغرافيايي، عمده آثار تاريخ محلي هند در طي اين سال‌ها مربوط به سند است. ضرورت پژوهش ايجاب مي‌كند كه عوامل شكل‌گيري اين آثار مورد بررسي و تحليل قرار گيرد. درواقع سؤال بنيادين پژوهش آن است كه عوامل شكل‌گيري تواريخ محلي فارسي سند در دورۀ تاريخي مورد بحث و نقاط ضعف و قوّت هركدام از اين آثار كدامند؟ روش تحقيق انجام‌شده، بر مبناي توصيف و تحليل منابع تاريخي دست‌اول فارسي ايالت سند در دورۀ زماني مورد بحث است. بنابر بررسي‌هاي انجام‌شده بسياري از اين آثار توسط دولتمردان و رجال متنفذ يا براساس توصيه‌هاي حُكام و بزرگان كشوري و لشكري نگاشته شده‌است. قالب و محتواي اين آثار مشتمل بر آگاهي‌هايي در باب جغرافياي تاريخي، سلسله‌ها و حاكمان، جنگ‌ها، فتوحات، رجال و مشاهير است.