جايگاه ادغام سور شناور «همه» در زبان فارسي

سور شناور از موضوعات بحث برانگيزي است كه زبان شناسان بسياري آن را مورد مطالعه قرار داده اند. موضوع مقاله حاضر سور شناور «همه» و بررسي جايگاه ادغام آن در اشتقاق جملات فارسي است. در اين مقاله از ميان رويكردهاي مهم در تحليل توزيع سورهاي شناور، رويكرد رهاسازي را برگزيده و نظر باشكوويچ (2004) را كه يكي از حاميان اين رويكرد است در مورد سور شناور و جايگاه نقش معنايي (جايگاه تتا). بررسي نموديم. وي با عقيده بر اين كه سور شناور افزوده اي به گروه حرف تعريف است و با تبعيت از ممنوعيت اضافه شدن افزوده به گروه حرف تعريف در جايگاه تتا، افزوده شدن سور شناور به گروه حرف تعريف در جايگاه تتا را ممنوع مي داند. در اين مقاله با استفاده از داده هاي زبان فارسي ممنوعيت افزوده شدن سور شناور به گروه حرف تعريف را مورد بررسي قرار داده و به اين نتيجه رسيديم كه در فارسي نيز سور عمومي شناور در جايگاهي بالاتر از جايگاه تتا به گروه حرف تعريف افزوده مي شود. در تأييد ادعاي خود از دو شاهد استفاده كرديم: يكي از اين شواهد الگوي نوايي جملات فارسي يا به عبارت دقيق تر تكيۀ اصلي جمله در حالت بي نشان و خارج از بافت است، و ديگري تداخل گسترۀ «همه» و نفي نسبت به يكديگر هنگامي‌كه عنصر نفي فاقد تكيه كانوني است. در بحث مربوط به اثر تداخل گستره، ابتدا با ارائۀ شواهدي ازجمله وسعت گسترۀ قيدهاي حالت و گوينده محور از يك طرف نسبت به يكديگر و از طرف ديگر نسبت به گسترۀ نفي سطح جمله، و نيز امكان حضور نفي جمله در گروه هاي مصدري، جايگاه فرافكن نفي را بر فراز گروه فعلي كوچك تعيين كرديم. سپس در جملات منفي بدون ابهام حاوي سور شناور، با توجه به جايگاه فرافكن نفي، و نيز بزرگ تر بودن گستره سور شناور «همه» نسبت به نفي در اين جملات، و در نتيجه سازه فرماني عنصر نفي توسط سور شناور«همه»، نشان داديم سور شناور «همه» همواره بالاتر از گروه فعلي كوچك كه شامل جايگاه تتا است، قرار مي گيرد و به اين ترتيب از فرضيۀ ناظر بر ممنوعيت افزوده شدن سور در جايگاه تتا حمايت نموديم.