عنوان مقاله :
وضعيت برگزاري جلسات گزارش صبحگاهي از ديدگاه شركت‌كنندگان: يك مطالعه كيفي
عنوان به زبان ديگر :
Status of Holding Morning Report Sessions from Participants’ Viewpoint: A Qualitative Study
پديد آورندگان :
اديبي، پيمان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات گوارش، اصفهان، ايران , دريازاده، سعيده دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات آموزش پزشكي، اصفهان، ايران
كليدواژه :
گزارش صبحگاهي , آموزش باليني , پزشكي داخلي
چكيده فارسي :
مقدمه: گزارش صبحگاهي يكي از عرصه‌هاي مهم آموزش باليني است و تفاوت‌هايي از نظر چارچوب و نحوه‌ي ارايه، محتوا و اهداف آموزشي در گروه‌هاي آموزشي مختلف، دارد. اين تفاوت‌ها مي‌تواند به‌دليل اولويت‌ها و يا تمايل به موضوعات ويژه آموزشي باشد كه لزوماً با نياز فراگيران انطباق نداشته باشد. اين مطالعه با هدف تبيين ديدگاه دستياران و اساتيد پزشكي داخلي در مورد وضعيت برگزاري جلسات گزارش صبحگاهي، انجام شد.
روش كار: اين مطالعه به‌صورت تحليل محتواي كيفي بود و 18 نفر از اساتيد و دستياران بخش داخلي به‌صورت هدفمند براي انجام مصاحبه‌هاي انفرادي، انتخاب شدند. محتواي مصاحبه‌ها با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA10، تحليل شدند.
يافته‌ها: پس از ادغام نمودن و حذف كُدهاي مشابه و تكراري در مجموع 76 كُد به‌دست آمد. وضعيت موجود برگزاري جلسات گزارش صبحگاهي در دو مضمون اصلي نحوه مشاركت و چارچوب ارايه و در چهار طبقه اصلي شامل شركت‌كنندگان، فرآيند آموزش، نحوه گزارش و زمان‌بندي، و همچنين 15 زيرطبقه، استخراج شد.
نتيجه‌گيري: از ديدگاه مشاركت‌كنندگان هنوز تا رسيدن به كيفيت آموزشي مطلوب در برگزاري گزارش صبحگاهي؛ فاصله وجود دارد. لازم است براي ارتقاي كيفيت آموزش در عرصه‌هاي باليني با در نظر گرفتن استانداردها براي اصلاح اين شكاف‌هاي آموزشي، گام برداريم.
چكيده لاتين :
Introduction: Morning report is one of the most important
fields of clinical education and it differs in terms of context and
presentation, content, and educational goals in different
educational departments. These differences may be due to
preferences or a tendency for specific educational topics that do
not necessarily fit the learners' needs. This study aimed to
explain the viewpoints of residents and internal medicine
faculties about the status of holding morning report sessions.
Materials and Methods: The study was a qualitative content
analysis, and 18 faculty members and residents of the internal
medicine department were selected purposefully for individual
interviews. The content of the interviews was analyzed using
MAXQDA10 software.
Results: After merging and deleting similar and duplicate
codes, a total of 76 codes were obtained. The status of morning
report sessions was extracted into two main themes of
participation and presentation framework, and was divided into
four main categories, including participants, training process,
reporting, and scheduling, as well as 15 subcategories.
Conclusion: From the participants' viewpoint, there is still a
gap between the quality of morning reports and the desired
educational quality. We need to take steps to improve the quality
of education in clinical settings by considering standards to
rectify these educational gaps.
عنوان نشريه :
راهبردهاي توسعه در آموزش پزشكي
