عنوان مقاله :
مقايسه‌ي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و روش نوروفيدبك بر اشتياق به درمان و كاهش علائم جسمانيسازي در مصرف‌كنندگان هروئين
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of the effectiveness of acceptance and commitment based therapy and neurofeedback method on the desire for treatment and reduction of physical symptoms in heroin users
پديد آورندگان :
گلستاني بخت، طاهره دانشگاه پيام نور - گروه روان شناسي، تهران، ايران , بابايي، انسيه دانشگاه پيام نور - گروه روان شناسي، تهران، ايران
كليدواژه :
درمان مبتني بر پذيرش و تعهد , نوروفيدبك , علائم جسمانيسازي , اشتياق به درمان اعتياد
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سوءمصرف مواد، رفتاري با تبعات جسمي، رواني، اجتماعي و اقتصادي است كه در عملكرد جسمي، رواني و اجتماعي وي تأثيرات نامطلوب بر جاي مي‌گذارد. هدف اين مقايسه اثربخشي آموزش رويكرد مبتني بر پذيرش و تعهد و نوروفيدبك بر اشتياق به درمان و كاهش علائم جسماني سازي در مصرف‌كنندگان هروئين شهر تهران بوده است.
روش: اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل كليه افراد داراي سوءمصرف مواد بوده كه به يكي از مراكز خود معرف مراجعه كرده بودند. تعداد 45 نفر از ميان اين جامعه به‌صورت تصادفي ساده به روش قرعه‌كشي در دو گروه 15 نفر آزمايش و يك گروه 15 نفر گواه به‌عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. گروه‌ها با پرسشنامه سلامت روان و پرسشنامه تغيير و اشتياق به درمان ارزيابي شدند. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر مختلط تحليل شدند.
يافته‌ها: نتايج نشان داد بين ميانگين نمرات پس‌آزمون دو گروه نوروفيدبك و ACT بر بهبود اشتياق به درمان و علائم جسمانيسازي تفاوت معناداري وجود ندارد. باوجوداين آموزش ACT و انجام جلسات نوروفيدبك بر اشتياق به درمان و كاهش علائم جسماني در نمونه‌هاي موردنظر مؤثر مي‌باشند.
نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج، ACT در كنار جلسات نوروفيدبك مي‌تواند در بهبود روند اشتياق به درمان و كاهش علائم جسمانيسازي در معتادان به هروئين تأثير بيشتري بر سرعت و كيفيت درمان بگذارد.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: Substance abuse is a behavior with physical, psychological, social and economic consequences that have adverse effects on his physical, psychological and social functioning. The purpose of this comparison was the effectiveness of acceptance and commitment-based training and neurofeedback on the desire to treat and reduce physical symptoms in heroin users in Tehran.
Method: This research was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population included all people with substance abuse who had referred to one of their referral centers. Forty-five people from this population were randomly selected by lottery in two groups of 15 experiments and one group of 15 controls as a sample. The groups were evaluated with a mental health questionnaire and a change and desire for treatment questionnaire. Data were analyzed using repeated measures mixed analysis of variance.
Findings: The results showed that there was no significant difference between the mean post-test scores of the neurofeedback and ACT groups on improving the desire for treatment and physical symptoms. However, ACT training and neurofeedback sessions are effective on the desire to treat and reduce physical symptoms in the samples.
Conclusion: Based on the results, ACT along with neurofeedback sessions can improve the speed and quality of treatment by improving the desire for treatment and reducing the physical symptoms in heroin addicts.
عنوان نشريه :
دانش مبارزه با مواد مخدر
