رابطه مولفه‌هاي سازگاري اجتماعي با پيشرفت تحصيلي در دانشجويان (پيراپزشكي- پرستاري مامايي) دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان در سال تحصيلي 1397-1396

Investigating the realationship between adjustment factors and academic achievement of students (Paramedical– Nursing and Midwifery) Hormozgan University of Medical Sciences in 2017-2018

مقدمه و هدف: سازگاري اجتماعي، به معناي ميزان سازگاري فرد با محيط اجتماعي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين پيشرفت تحصيلي و مولفه هاي سازگاري در دانشجويان دانشكده هاي پرستاري و مامايي، پيراپزشكي انجام شده است. روش‌ها: اين مطالعه، يك مطالعه توصيفي همبستگي است، كه بر 185 نفر از دانشجويان كه در سال تحصيلي 96 حداقل 4 ترم تحصيلي را پشت سر گذاشته بودند انجام شده است. داوطلبين داراي شرايط ورود به مطالعه به صورت فراخوان به مطالعه دعوت شدند. ابزار سنجش در اين مطالعه پرسشنامه سازگاري بل بود. اطلاعات دموگرافيك و اطلاعات مرتبط با عملكرد تحصيلي از طريق سيستم سما و پرونده دانشجويان دريافت شد و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين نمره سازگاري كلي دانشجويان 20/59±53/1 مي باشد و بين سازگاري كل و پيشرفت تحصيلي دانشجويان اختلاف معني دار وجود ندارد وليكن بررسي مولفه هاي سازگاري نشان داد كه در مولفه هاي سازگاري در خانه، سازگاري بهداشتي، سازگاري اجتماعي، سازگاري عاطفي وضعيت دخترها به صورت معني داري بهترازپسر ها است. (0.05= p ) همچنين نمرات مولفه هاي سازگاري در خانه (0.44 = p)، بهداشتي (0.25= p)، اجتماعي (0.005 =p) و عاطفي (0.001 =p) در رشته هاي مختلف تحصيلي به صورت معني داري متفاوت بود. نتيجه‌گيري: بر خلاف پيش فرض تحقيق، بين سازگاري كلي و پيشرفت تحصيلي دانشجويان اختلاف معني داري وجود نداشت اما سازگاري اجتماعي دچار نقصان مي باشند. لازم است تا مسئولين در امر آموزش با برنامه ريزي هاي مناسبي در راستاي اصلاح مهارت هاي سازگاري گام بردارند.

Introduction: The purpose of this study was to investigate the relationship between academic achievement and social adjustment of paramedical nursing and midwifery students. Methods: This is a descriptive correlational study conducted on students of different medical filels who have completed at least 4 semesters untill 2018. A total of 185 individuals were selected through available samples. The measurement tool in this study was the Bell's Inventory. Demographic and academic performance data were obtained through Sama's system and student records. Results The mean score of overall adjustment of students is 53.1 20 20.59 and there is no significant difference between total adjustment and academic achievement of students, but component analysis of sdjustment showed that components of home adjustment, health adjustment, adjustment Socially, girls 'emotional adjustment was significantly better than boys (X2=4, P-Value=0.001). compatibility. There was a significant relationship between home adjustment (PValue= 0.044), health (P-Value=0.025), social (P-Value=0.005), emotional (PValue= 0.001) and different academic fields of students in this study. Conclusion: Although there was no significant difference between students' academic adjustment and academic achievement, contrary to the research hypothesis, that other components of academic adjustment, including social adjustment, were deficient. This seems to be due to the one-sided focus of the country's education system and parents on the development of academic components in students.