عنوان مقاله :
ارزيابي ريسك ايمني فاز ساخت كارخانه گندله سازي گهر زمين با استفاده از روش FMEA
پديد آورندگان :
محترم، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده عمران ، معماري و هنر - گروه مديريت ساخت و آب، تهران، ايران , روانشادنيا، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده عمران ، معماري و هنر - گروه مديريت ساخت و آب، تهران، ايران , منصوري، نبي الله دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده منابع طبيعي و محيط زيست - گروه مهندسي محيط زيست، تهران، ايران
كليدواژه :
حوادث شغلي , FMEA , فاز ساخت , كارخانه گندله سازي گهر زمين
چكيده فارسي :
پروژههاي ساخت، همواره در طي مراحل اجرا، با مشكلات مختلفي روبرو هستند كه بر مؤلفههاي زمان و هزينههاي پروژه اثرگذار است. جهت مقابله با جراحت ها و مرگ هاي ناشي از پروژههاي ساخت، بايد ريسكهاي ايمني مديريت شوند و اين امر مستلزم صرف زمان و هزينه خواهد بود. ازاينرو، شناخت اين حوادث و در ادامه ارزيابي ريسك آنها جهت شناسايي راهكارها، امري ضروري است. در اين تحقيق، با استفاده از مدل ارزيابي ريسك FMEA و نظر افراد خبره، استفاده از دادههاي تاريخي و آماري و همچنين بهرهگيري از مشاهدات و مطالعات ميداني، ريسكهاي ايمني فاز ساخت كارخانه گندلهسازي شركت گهر زمين سيرجان شناسايي شدند. براي خطرات شغلي شناساييشده، پرسشنامه استاندارد تهيه و بين جامعه نمونه خبره و برخي كاركنان باسابقه توزيع و نتايج آن جمع آوري شد. درمجموع تعداد 85 شاخص اثرگذار بر حوادث شغلي در اين صنعت شناسايي و دستهبندي شد. عدد اولويت ريسك (RPN) براي هر يك از ريسكها و هر يك از فعاليتهاي اصلي به دست آمد. در ادامه، راهكارهاي آموزش مداوم و ضمن خدمت كاركنان، بهبود و توسعه تجهيزات حفاظت شخصي و بهبود و توسعه علائم ايمني و هشداردهنده بهمنظور بهبود وضعيت ريسك خطرات شغلي پيشنهاد شد. هر يك از راهكارهاي پيشنهادي يكي از فاكتورهاي S و O و D را جهت بهبود مدنظر قرار داده است. خطرات كار گروتريزي و جوشكاري به ترتيب بيشترين ريسك را به خود اختصاص دادند. از طرف ديگر، خطرات كار جابهجايي خاك و كار نصابي كمترين ريسك حوادث شغلي را به خود اختصاص داند. نتايج نشان داد كه راهكار بهبود و توسعه علائم ايمني و هشداردهنده، از ميان سه راهكار پيشنهادي، بهترين راهكار براي كاهش عدد اولويت ريسك فعاليتهاست. نتايج بهدستآمده نشان ميدهد كه بهترين راهكار براي كاهش خطرات بالقوه پروژههاي ساخت، بهبود و توسعه علائم ايمني و هشداردهنده است كه با كاهش 27/8 درصدي، داراي بيشترين كاهش عدد اولويت ريسك در بين راهكارهاي پيشنهادي است. مقايسه هزينه ساليانه نيز نشان ميدهد، بهترين راهكار بهبود و توسعه علائم ايمني و هشدار دهنده است.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه مديريت و مهندسي صنايع