بررسي ميزان هوش هيجاني، افسردگي و استرس دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بيرجند

Emotional intelligence ،depression and stress in students of Birjand University of Medical Sciences

مقدمه: سلامت رواني يكي از ابعاد مهم سلامت است و از محورهاي ارزيابي سلامت در جوامع مختلف به حساب مي‌آيد. لذا جهت هرگونه اقدام مؤثر در گام اول بايستي وضعيت موجود را به درستي پايش نمود، پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان استرس، افسردگي و هوش هيجاني دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بيرجند انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، جمعيت مورد مطالعه، كليه دانشجويان مقاطع مختلف دكتراي حرفه‌اي و كارشناسي رشته هاي مختلف محصل در دانشگاه علوم پزشكي بيرجند در سال تحصيلي 1397-1396 بود. 389 نفر به روش نمونه‌گيري طبقه‌بندي تصادفي شده سهمي انتخاب شدند. براي ارزيابي هوش‌هيجاني از پرسشنامه استاندارد شوت SSEIT-33 براي ارزيابي افسردگي از پرسشنامه افسردگي بك و براي ارزيابي استرس از پرسشنامه Dass 21 استفاده شد. تجزيه‌‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 18 صورت گرفت. يافته‌ها: شيوع افسردگي برابر با 49/4 درصد بود، كه از اين بين 21/9 درصد افراد داراي سطح خفيفي از افسردگي، 9/8 درصد از افراد داراي سطح متوسطي از افسردگي، 17/7 درصد از دانشجويان داراي سطح شديدي از افسردگي مبتلا بودند. بين ميانگين نمره هوش‌هيجاني و نمره استرس و افسردگي، رابطه معناداري مشاهده نشد (P-Value>0.05). ولي بين هوش هيجاني و سطح تحصيلي دانشجويان رابطه معنادار وجود دارد (P-Value<0.05). نتيجه‌گيري: با توجه به شيوع قابل توجه گزارش شده افسردگي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بيرجند، توصيه مي شود تصميمات و امكانات مناسب جهت كاهش ميزان شيوع افسردگي توسط مسئولين مربوط اتخاذ گردد.

Introduction: Mental health is one of the important dimensions of health and it is considered as one of the areas of health assessment in different societies. For any effective action in the first step, properly monitor the current situation. Therefore, the present study was conducted to assess stress, depression and emotional intelligence level in students Birjand University of Medical Sciences. Methods: In this descriptive-analytical study, the population of our study was all students of different degrees of doctoral and undergraduate students at Birjand University of Medical Sciences. The school year was 1396-97. Sampling was done randomly. In this study, Beck depression questionnaire was used to assess the emotional intelligence. The standard questionnaire for SSEIT-33 was used to assess depression. The Dass 21 questionnaire was used to assess the stress. Data analysis was done using SPSS 18 software. Results: In the current study, the incidence of depression was 49.4% of which 21.9% had a mild depression, 9.8% had a moderate level of depression, and 17.7% of students had severe depression. In the present study, there was no significant difference between mean score of stress and depression with the students' level (P-Value>0.05). There was a significant difference between the mean score of intelligence and the students' level (P-Value<0.05). Conclusion: Regarding the prevalence of depression among students of Birjand University of Medical Sciences, this rate is very high, which should be worried about the future of young people, especially medical students, and appropriate decisions and facilities to reduce the incidence of depression by relevant authorities.