سنجش شاخص‌هاي اثرگذار در كيفيت زندگي با تأكيد بر برنامه‌ريزي راهبردي اجتماع‌محور در شهرهاي جديد نمونه موردي هشتگرد و پرديس

Measuring effective indicators on quality of life with emphasis on community-based strategic planning in new towns Hashtgerd and Pardis case study

شهرهاي جديد، اجتماع و شهرهاي برنامه‌ريزي شده‌اند كه تمام جنبه‌هاي توسعه پيش از ساخت‌وساز آن‌ها آغاز مي‌شود. افزايش جمعيت كلان‌شهرهاي كشور به‌خصوص تهران، توسعه كالبدي اين شهرها را در مسيري غيرمعقول قرار داده است و زندگي شهروندان و اقشار تازه شهرنشين شده را با معضلات تازه مواجه ساخته است. بر اين اساس هدف اين تحقيق ارزيابي شاخص هاي اثر گذار در شهرهاي جديد پرديس و هشتگرد مي باشد. تحقيق حاضر با توجه به ماهيت موضوع و هدف كلي آن، از نوع توصيفي و تحليلي بوده و با ابزار پرسشنامه به تعداد 100 نفر انجام گرفته است. متغير ها در 4 بخش اجتماعي، فرهنگي، زيرساختي و اوقات فراغت مورد ارزيابي قرار گرفته اند. در سنجش ميزان كيفيت زندگي از تحليل مسير و رگرسيون استفاده شده است. يافته ها نشان مي دهد يك واحد تغيير در انحراف معيار متغير اختلاط عملكرد و فعاليت و سازگاري فعاليت ها ، باعث مي شود تا انحراف معيار متغير وابسته (عرصه عمومي بافت فرسوده) به اندازه 83 و 77 درصد تغيير كند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد متغير اوقات فراغت تنها متغيري بوده است كه توانسته است تنها به‌صورت مستقيم بر كيفيت زندگي تأثير بگذارد. البته چون اين متغير بلافاصله بعد از متغير كيفيت زندگي وارد معادله شده و به‌عنوان متغير وابسته مياني (دروني) در نظر گرفته شده است، بنابراين تأثير غيرمستقيم بر روي كيفيت زندگي نداشته است.

New towns are communities and planned cities where all aspects of development begin before construction. The increase in the population of the country's metropolises, especially Tehran, has put the physical development of these cities in an unreasonable direction and has faced new problems for the lives of citizens and newly urbanized groups. Accordingly, the purpose of this study is to evaluate the effective indicators in the new towns of Pardis and Hashtgerd. The present study, according to the nature of the subject and its general purpose, is descriptive and analytical and was conducted with a questionnaire of 100 people. The variables were evaluated in 4 sections: social, cultural, infrastructure and leisure. Path analysis and regression were used to measure the quality of life. Findings show that a unit change in the standard deviation of the variable of mixing performance and activity and compatibility of activities, causes the standard deviation of the dependent variable (general area of worn tissue) to change by 83 and 77%. The results show that the leisure variable was the only variable that could only directly affect the quality of life. Of course, because this variable enters the equation immediately after the quality of life variable and is considered as an intermediate (internal) dependent variable, so it has no indirect effect on quality of life. Key words: New town, Hashtgerd, Pardis, path analysis.