مقايسه رضايت شغلي معلمان با دانش آموزان كم توان ذهني و عادي شهرستان ساري در دوران همه گيري اپيدمي كويد-19

No Title

ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﮐﻠﯽ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻌﻠﻤﺎن ﺑﺎ داﻧﺶآﻣﻮزان ﮐﻢ ﺗﻮان ذﻫﻨﯽ و ﻋﺎدي ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺳﺎري در دوران ﻫﻤﻪﮔﯿﺮي اﭘﯿﺪﻣﯽ ﮐﻮﯾﺪ-19، اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﮐﺎرﺑﺮدي، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﭘﺲ روﯾﺪادي ﯾﺎ ﻋﻠﯽ-ﻣﻘﺎﯾﺴﻪاي ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﻋﺒﺎرت ﺑﻮد از ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻌﻠﻤﺎن داﻧﺶآﻣﻮزان ﮐﻢﺗﻮان ذﻫﻨﯽ ﺷﻬﺮ ﺳﺎري در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 1399–1400 و آن دﺳﺘﻪ از ﻣﻌﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﻣﻌﻠﻤﺎن داﻧﺶآﻣﻮزان ﮐﻢﺗﻮان ذﻫﻨﯽ از ﻧﻈﺮ ﺟﻨﺴﯿﺖ، ﺳﻦ، ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﯿﻼت و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﮐﺎري، ﻫﻤﺘﺎﺳﺎزي ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ، ﺗﻌﺪاد 50 ﻧﻔﺮ از ﻣﻌﻠﻤﺎن داﻧﺶآﻣﻮزان ﮐﻢﺗﻮان ذﻫﻨﯽ و ﺗﻌﺪاد 50 ﻧﻔﺮ از ﻣﻌﻠﻤﺎن ﻋﺎدي و در ﻣﺠﻤﻮع، ﺗﻌﺪاد ﯾﮑﺼﺪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﻋﻀﺎء ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي ﻏﯿﺮﺗﺼﺎدﻓﯽ دردﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ. اﺑﺰار اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﮔﺮﯾﮑﺴﻮن )1987( ﺑﺎ 30 ﮔﻮﯾﻪ ﺑﻮد. آزﻣﻮن ﭘﺎراﻣﺘﺮي t ﻣﺴﺘﻘﻞ در ﺳﻄﺢ اﻃﻤﯿﻨﺎن 95 درﺻﺪ 0/05=a ﻧﺸﺎن داد ﻣﯿﺰان رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻌﻠﻤﺎن ﺑﺎ داﻧﺶآﻣﻮزان ﻋﺎدي ﺑﯿﺸﺘﺮ از رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻌﻠﻤﺎن ﺑﺎ داﻧﺶآﻣﻮزان ﮐﻢﺗﻮان ذﻫﻨﯽ در دوران ﻫﻤﻪﮔﯿﺮي اﭘﯿﺪﻣﯽ ﮐﻮﯾﺪ-19 اﺳﺖ.

No abstract