تأثير تمرين هوازي بر سطوح پلاسمايي ويتامين D و شاخص‌هاي كنترل گلوكز خون در مردان ديابتي چاق و اضافه وزن

The effect of aerobic exercise on plasma vitamin D levels and glycemic control indicators in obese and overweight diabetic men

مقدمه و هدف: چاقي، كم تحركي و كمبود ويتامين D، ارتباط نزديكي با بيماري ديابت دارد. هدف از پژوهش حاضر تعيين تأثير هشت هفته تمرين هوازي بر سطوح پلاسمايي ويتامين D و شاخص­ هاي كنترل گلوكز خون در بيماران ديابتي نوع دو مي­باشد. روش كار: از بين مردان مبتلا به ديابت نوع دو، 24 نفر با ميانگين سن (0/81±49/5 سال) و BMI (1/3±29/6 كيلوگرم/ مترمربع) به صورت تصادفي در دو گروه تمرين هوازي (12 نفر) و گروه كنترل (12 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرين هوازي به مدت هشت هفته با شدت 50% تا 75% ضربان قلب ذخيره اجرا گرديد. سطوح ويتامين D، HbA1c، گلوكز، انسولين، مقاومت انسولين، حساسيت انسولين و كاركرد سلول­ هاي بتا در پيش­ آزمون و پس ­آزمون اندازه­ گيري گرديد. از آزمون t وابسته و تحليل كواريانس براي مقاسيه درون­ گروهي و بين ­گروهي و از آزمون همبستگي پيرسون براي ارتباط بين متغير­هاي تحقيق استفاده گرديد. يافته­ ها: نتايج نشان داد درصد HbA1c، گلوكز، انسولين و مقاومت انسولين در گروه تمرين هوازي كاهش معني­ داري را نسبت به گروه كنترل دارد (p<0.05)، اما سطوح ويتامين D، حساسيت انسولين و كاركرد سلول­ هاي بتا در گروه تمرين هوازي نسبت به گروه كنترل افزايش معني ­داري داشت (p<0.05)، همچنين نتايج آزمون همبستگي پيرسون ارتباط معني­ داري بين سطوح ويتامين D با شاخص هاي كنترل گلوكز خون در گروه تمرين هوازي نشان داد (p<0.05). نتيجه­ گيري: در اين تحقيق مشاهده شد كه تمرينات هوازي استراتژي مؤثري براي بهبود شاخص ­هاي كنترل قند خون در بيماران ديابتي نوع دو محسوب مي ­شوند، اين اثر حمايتي احتمالا به توسعه سطوح پلاسمايي ويتامين D مربوط مي­ باشد.

Introduction: Obesity, sedentary, and vitamin D deficiency are closely linked to diabetes. The aim of this study was to determine the effect of eight weeks of aerobic exercise on plasma levels of vitamin D and glycemic control indicators in type 2 diabetic patients. Materials and Methods: From among males with type 2 diabetes, 24 patients with mean age (49.5±0.81 years) and BMI (29.6±1.3 kg/m2) were randomly divided into two groups including aerobic exercise (n=12) and control (12 people). The aerobic exercise program was performed for eight weeks with an intensity of 50 to 75% of the heart rate reserve. Levels of vitamin D, HbA1c, glucose, insulin, insulin resistance, insulin sensitivity and beta cell function were measured in the pretest and posttest. Dependent t-test and analysis of covariance were used for intragroup and intergroup comparison and Pearson correlation test was used for the measurement of variables relationship. Results: The results showed that the percentage of HbA1c, glucose, insulin and insulin resistance in the aerobic exercise group had a significant decrease compared to the control group (p<0.05), However, vitamin D levels, insulin sensitivity and beta cell function in the aerobic exercise group increased significantly compared to the control group (p<0.05). In addition, the results of Pearson correlation test showed a significant relationship between vitamin D levels and glycemic control indicators in the aerobic exercise group (p<0.05). Conclusion: In this study, it was observed that aerobic exercise is an effective strategy to improve glycemic control indicator in type 2 diabetic patients. This supportive effect is probably related to the development of plasma levels of vitamin D.