پديد آورندگان :
رفيعي، اميرحسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان - دانشكده علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي و حركات اصلاحي، اصفهان، ايران , قاسمي، غلامعلي دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي و حركات اصلاحي، اصفهان، ايران , شعاعي، مرتضي دانشگاه علوم انتظامي امين - دانشكده مديريت - گروه مديريت استراتژيك، تهران، ايران
چكيده فارسي :
زمينه و هدف:
هدف از اين تحقيق مطالعه اثر يك دوره تمرينات منتخب بر نمرات آزمون غربالگري عملكرد حركتي (FMS) كاركنان يگان ويژه نيروي انتظامي اصفهان بود.
روش ها
تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي و آينده نگر است. نمونه آماري اين تحقيق شامل20 نفر از كادر يگان ويژه (نوپو) مي باشد كه به طور مساوي در دو گروه تجربي (10n=) و گروه كنترل (10n=) تقسيم شدند. كادر ويژه نيروي انتظامي با ويژگي هاي جمعيت شناختي: (ميانگين سن: 2/68±32/9 سال، قد: 5/44±176/80 سانتي متر، وزن: 8/84±78/40 كيلوگرم) بود. ابتدا نمرات آزمون غربالگري عملكردي آزمودني ها ثبت شد. سپس گروه تجربي به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت يك ساعت تمرينات منتخب شده با آن ها كار شد و پس از اتمام دوره، مجددا نمرات آزمون غربالگري عملكردي آزمودني ها ثبت شد. با توجه به نرمال نبودن داده ها از آزمون ناپارامتريك ويلكاكسون استفاده گرديد و نيز تجزيه وتحليل داده ها با نرم افزار SPSS انجام گرفت.
يافته ها
نتايج نشان داد هشت هفته تمرينات منتخب بر امتياز آزمون FMS بر چهار آزمون گام برداشتن از روي مانع (0/008=P)، لانچ (0/009=P)، شناي پايداري تنه (0/046=P) و پايداري چرخشي (0/015=P) تاثيرگذار است؛ اما در آزمون هاي دامنه حركتي شانه (1/000=P)، ديپ اسكات (0/317=P) و بالا آوردن فعال پا (0/83=P) اثري نداشته و سطح معناداري در تحقيق حاضر 0/05 در نظر گرفته شده است.
نتيجه گيري
يافته ها نشان مي دهد كه تمرينات منتخب بر كادر ويژه نيروي انتظامي، در الگوي حركت شانه و اسكات و بالا آوردن فعال پا دچار ضعف مي باشد اما در الگوي گام برداشتن از روي مانع، لانچ، شناي پايداري تنه و پايداري چرخشي تاثير مثبت داشته است. بنابراين اين تمرينات بر افزايش امتياز آزمون غربالگري تاثير داشته و نيز به عنوان يك روش پيشگيري از آسيب، براي كاركنان يگان ويژه نيروي انتظامي موثر بوده است.
چكيده لاتين :
Background and Aim: The aim of the study was to investigate the effect of selected exercises course on the scores of the Functional Movement Screening (FMS) test among the special unit staff of the Isfahan police force.
Methods: The present study is quasi-experimental and prospective. The statistical sample of this research included 20 officers of the police special staff (NOPO) who were equally divided into two the experimental group (n = 10) and the control group (n = 10). Demographic characteristics of the special police force staff included
mean age: 32.9 ± 2.68 years old, height: 176.80 ± 5.44 cm, and weight: 78.40 ± 8.84 kg. First, the subjects
'functional screening test scores were recorded, then they exercised for 8 weeks (3 sessions per week), and each
session was allocated to one hour of selected exercises. Later, the subjects' functional screening test scores were
recorded again. Due to the non-normality of the data, a non-parametric Wilcoxon test was used and the data were
analyzed by SPSS software.
Results: Eight weeks of selected exercises affected the FMS test score on four tests stepping over the obstacle
(P = 0.008), launch (P = 0.009), stability push-ups (P = 0.046), and rotational stability (P = 0.015). However, it
had no effect on four tests shoulder motion (P = 1.000), deep squat (P = 0.317), and active leg raising (P = 0.83),
and the significance level in the present study was 0.05.
Conclusion: The findings show that the selected exercises on the special police force staff are weak in the
shoulder and squat movement pattern, and active leg raising, but have a positive impact on the pattern of stepping
over the obstacle, launch, stability push-up, and rotational stability. Therefore, the functional movement screening test, as a method of injury prevention, are effective for the special police force staff.
