اثربخشي آموزش مبتني بر كيفيت زندگي با جهت‌گيري اسلامي بر خودكارآمدي و شادكامي دانش‌آموزان

دانش‌آموزان سرمايه‌هاي عظيم كشور هستند و تأثيري شگرف در آينده كشور دارند. توجه به عوامل مؤثر بر سلامت روان آنها ازجمله شادكامي و خودكارآمدي از اهميت زيادي برخوردار است. اين پژوهش باهدف بررسي اثربخشي آموزش مبتني بر كيفيت‌زندگي، با جهت‌گيري اسلامي بر شادكامي و خودكارآمدي دانش‌آموزان دختر دبيرستان‌هاي مقطع متوسطه دوم بروجن انجام‌ شد. در اين پژوهش، كه از نوع نيمه‌تجربي بود، جامعه آماري 1270 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان بروجن بود. با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي، 36 دانش‌آموز انتخاب و به‌ روش جايگزيني تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل به‌طور برابر قرار گرفتند. گروه آزمايش در طي ده جلسه 90 دقيقه‌اي، تحت آموزش كيفيت زندگي اسلامي IS-QOLT)) قرار گرفت. اندازه‌گيري‌ها در مرحله پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري انجام شد. ابزارهاي اندازه‌گيري، شامل پرسش‌نامه شادكامي آكسفورد (OHI) و مقياس خودكارآمدي (SGSES) بود. نتايج نشان ‌داد آموزش مبتني بر كيفيت زندگي با جهت‌گيري اسلامي، اثر معنادار برافزايش شادكامي و خودكارآمدي گروه آزمايش داشته است. براساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان گفت افزودن بعد معنويت، به‌ويژه در سايه مذهب، با نگاهي كل‌گرايانه و يكپارچه نسبت به انسان، مي‌تواند به اثربخشي مداخلات، به‌ويژه در حوزه روان‌شناسي مثبت‌نگر كمك كند.