شماره ركورد :
1293695
عنوان مقاله :
بررسي تاثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ميزان تحريك پذيري و بي حسي هيجاني در فرزندان افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه جنگ
عنوان به زبان ديگر :
Investigating the Effect of Acceptance and Commitment Therapy on Irritability and Emotional Numbness in Children of Veterans Suffering from War-Induced Posttraumatic Stress Disorder
پديد آورندگان :
ميرباقري، اميرمسعود دانشگاه علوم پزشكي كاشان - دانشكده پزشكي - گروه روانشناسي باليني، كاشان، ايران , زنجاني، زهرا دانشگاه علوم پزشكي كاشان - دانشكده پزشكي - گروه روانشناسي باليني، كاشان، ايران , اميدي، عبداله دانشگاه علوم پزشكي كاشان - دانشكده پزشكي - گروه روانشناسي باليني، كاشان، ايران , آزادچهر، محمد جواد دانشگاه علوم پزشكي كاشان - مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني، كاشان، ايران
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
1241
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
1249
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
اختلال استرس پس از ضربه , خلق تحريك پذير , هيجان , درمان مبتني بر پذيرش و تعهد , فرزندان , جنگ
چكيده فارسي :
زمينه و هدف اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) چهارمين اختلال رايج روانپزشكي بوده كه علاوه‌بر ايجاد اختلال در حوزه ‌هاي مختلف زندگي فرد مبتلا، مي‌ تواند تاثيرات منفي بر سلامت روان و پاسخ ‌دهي هيجاني در فرزندان و يا همسر فرد مبتلا نيز داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ميزان تحريك ‌پذيري و بي ‌حسي هيجاني در فرزندان افراد مبتلا به PTSD جنگ بود. روش‌ها پژوهش حاضر يك كارآزمايي باليني تصادفي كنترل ‌شده همراه با پيش‌ آزمون و پس‌ آزمون بود. اعضاي نمونه بر اساس روش نمونه ‌گيري تصادفي‌ساده از ميان فرزندان افراد مبتلا به PTSD جنگ در سال 1400 انتخاب شدند كه بر اساس معيار هاي ورود تعداد 70 نفر دختر و پسر (بازه سني 15 تا 19 سال) انتخاب شده و به‌صورت تصادفي در دو گروه 35 نفري آزمايش (درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، ACT) و كنترل (آموزش مهارت ‌هاي زندگي براي نوجوانان) قرار گرفتند. افراد پيش از اجراي مداخله و پس از آن، به‌وسيله پرسشنامه تحريك‌ پذيري كريك و همكاران و خرده مقياس بي ‌حسي هيجاني فهرست اختلال استرس پس از سانحه (PCL) مورد سنجش قرار گرفتند. گروه آزمايش 8 جلسه 60 تا 90 دقيقه ‌اي ACT دريافت كرد. همچنين براي گروه كنترل نيز به مدت 7 جلسه 60 تا 90 دقيقه‌ اي پروتكل مهارت‌ هاي زندگي براي نوجوانان اجرا شد. در نهايت داده ‌هاي حاصله به‌وسيله نرم‌افزار SPSS 22 تحليل شد. يافته‌ها نتايج نشان داد كه ميانگين تحريك ‌پذيري دو گروه در پس‌ آزمون تفاوت معناداري داشت (0/01>P)؛ همچنين نتايج تحليل كوواريانس (ANCOVA) نشان داد كه در متغير بي‌ حسي هيجاني، اختلاف نمرات پس‌ آزمون ميان دو گروه معنادار نبود (0/05>P). نتيجه‌گيري نتيجه اين پژوهش نشان داد كه ACT منجر به كاهش ميزان تحريك ‌پذيري در فرزندان افراد مبتلا به PTSD مي ‌شود. لذا مي‌ توان از اين روش درماني در جهت بهبود علايم فرزندان افراد مبتلا به PTSDدر مراكز مشاوره و سلامت روان استفاده كرد.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Posttraumatic Stress Disorder (PTSD) is the fourth most prevalent psychological disease that not only disrupts the different live domains of the affected individuals but also negatively influences their spouses and children. The present study investigates the effect of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on emotional irritability and numbness in the children of veterans suffering from war-induced PSTD. Methods: The design of the present study is a randomized controlled clinical trial with pretest and posttest. Participants were selected by simple random sampling from the children of veterans with war-induced PTSD. According to the inclusion criteria, 70 girls and boys with an age range of 15-19 years were selected and randomly assigned into two 35-person groups, including the experimental group (Acceptance and commitment therapy, ACT) and the control group (training life skills for adolescents). Before and after the intervention, the participants filled out the questionnaire of Crick et al. and the emotional numbness subscale of the post-traumatic stress disorder checklist (PCL). The experimental group received ACT for 8, 60-90-minute sessions, and the control group was provided with 7, 60-90-minute sessions on life skill protocols for adolescents. Finally, the obtained data were analyzed by the SPSS 22 software. Results: The results showed that the irritability averages of both groups were significantly different in the posttest (P<0.01). Furthermore, the ANCOVA results revealed that the posttest scores of both groups were not significantly different in the emotional numbness variable (P>0.05). Conclusion: The findings of this study displayed that ACT reduced irritability in the children of veterans suffering from PTSD. Thus, this therapeutic method can be employed in mental health and counseling centers for improving the symptoms of these children.
سال انتشار :
1401
عنوان نشريه :
طب نظامي
فايل PDF :
8703161
لينک به اين مدرک :
بازگشت