نقش سطح سلامت اجتماعي در مشكلات سلامت روان دانشجويان

مقدمه: برخي عوامل اجتماعي مي توانند به‌ عنوان يك سپر محافظتي در برابر مشكلات سلامت روان عمل كنند. هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه ي سلامت اجتماعي با مشكلات سلامت روان در دانشجويان بود.مواد و روش‌ها: اين مطالعه از حيث روش توصيفي-همبستگي و از لحاظ هدف بنيادي مي باشد. جامعه ي آماري اين پژوهش را دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگيان استان خراسان رضوي (ايران) تشكيل مي دادند كه از ميان آن ‌ها 747 نفر به ‌صورت در دسترس در دو پرديس دختران و پسران به ‌عنوان گروه نمونه انتخاب شده و سپس به دو آزمون سلامت عمومي (GHQ28) و مقياس سلامت اجتماعي كييز (1998) پاسخ دادند.نتايج: نتايج تحليل رگرسيون چند گانه به شيوه ي هم‌ زمان نشان داد كه متغيرهاي يكپارچگي اجتماعي (0.271=T=71.31، β)، پذيرش اجتماعي (0.19=T=5.428، β) و مشاركت اجتماعي (5.831=T=0.206،β) به ‌طور معناداري، مشكلات سلامت روان را پيش ‌بيني كرده و اين متغيرها مجموعاً 26 درصد از واريانس مشكلات سلامت روان را تبيين مي كنند.نتيجه ‌گيري: سلامت اجتماعي مي تواند به عنوان يك مداخله در درمان مشكلات سلامت روان علاوه بر تمركز بر عوامل درون فردي مورد توجه قرار گرفته و از اين طريق موجب ارتقاي سلامت روان شود.