چكيده فارسي :
اكثر قريب به اتفاق ديمزارها در ايران مراتعي هستند كه در طول زمان، بتدريج تغيير كاربري داده و به كشاورزي تبديل شده‌اند. روند رو به رشد تغييرات اقليمي در جهان و نمود پررنگ‌تر آن در ايران كه افزايش درجه حرارت، تغيير الگوي بارش و خشكسالي را به همراه داشته است، برخي از اين ديمزارها را با كاهش عملكرد توليد مواجه كرده تا حدي كه زراعت در آنها صرفه اقتصادي نداشته و به حال خود رها شده‌اند. از طرف ديگر در ديمزارهاي با شيب بالاتر كشت گياهان يك ساله نه تنها باعث بهم خوردن بافت خاك شده، بلكه از آنجا كه گياهان فقط در دوره كوتاهي روي زمين وجود دارند و در ساير فصول سال، خاك عاري از پوشش گياهيست، فرسايش خاك در آنها قابل توجه است.
