عنوان مقاله :
مقايسه استرس و فرسودگي شغلي پرستاران در بخش هاي بيماران مبتلا به كوويد - 19 و غيركوويد - 19 در بيمارستان هاي تابعه آجا
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of Stress and Job Burnout of Nurses in the Wards of Patients with COVID-19 and non-COVID-19 in Aja Affiliated Hospitals
پديد آورندگان :
قويدل، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي آجا - دانشكده پرستاري - گروه پرستاري اورژانس، تهران، ايران , پيشگويي، امير حسين دانشگاه علوم پزشكي آجا - دانشكده پرستاري - گروه مراقبت هاي ويژه، تهران، ايران , بني يعقوبي، فائضه دانشگاه علوم پزشكي آجا - دانشكده پرستاري - گروه پرستاري نظامي، تهران، ايران , مرادي، علي دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - دانشكده پرستاري - كميته تحقيقات دانشجويي، تهران، ايران , الازمني نوده، فرشيد دانشگاه علوم پزشكي آجا - دانشكده پرستاري - گروه مراقبت هاي ويژه، تهران، ايران
كليدواژه :
استرس , فرسودگي شغلي , پرستار , كوويد - 19
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: فرسودگيشغلي يكي از عمدهترين پيامدهاي اجتنابناپذير استرسشغل است. ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻣﺸﮑﻼتﺷﻐﻠﯽ و ﺷﺮايط ﺳﺨﺖﮐﺎري ﺑﯿﺸﺘﺮين اﺳﺘﺮسﺷﻐﻠﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ميﮐﻨﻨﺪ و در معرض فرسودگيشغلي بالايي ﻗﺮار دارﻧﺪ. لذا هدف از انجام اين مطالعه مقايسه استرس و فرسودگيشغلي در پرستاران بخشهاي بيماران مبتلا به كوويد-19 و غيركوويد-19 بوده است.
روشها: اين پژوهش، يك مطالعه مقطعي از نوع (توصيفي-تحليلي) است كه در سال 1400 انجام شد. جامعه آماري آن شامل پرستاران مراقبتكننده در بخشهاي بيماران مبتلا به كوويد-19و غيركوويد-19 در بيمارستانهاي تابعه آجا در شهر تهران بود. تعداد 96 پرستار به روش تمامشماري به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گرديدند. دادهها با استفاده از ﻓﺮم اﻃﻼﻋﺎت دموگرافيك و پرسشنامههاي استرسشغلي HSE (مجريسلامت و ايمني) و فرسودگيشغلي كپنهاگ، جمعآوري گرديده و توسط نرمافزار SPSS.v25، آمار توصيفي و استنباطي و آزﻣﻮن t مستقل ﺗﺠﺰيه و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ.
يافتهها: نتايج آزمون t مستقل نشان داد كه بين بعد فرسودگيكاري دو گروه پرستاران تفاوت معنادار وجود دارد و در پرستاران بخشهاي بيماران مبتلا به كوويد-19 بالاتر از بخشهاي بيماران غير كوويد-19 بود (0/03=P). نتايج آزمون t مستقل بين ابعاد استرسشغلي دوگروه تفاوت معناداري را نشان نداد. نتايج آزمون همبستگي پيرسون در بخشهاي بيماران غيركوويد-19، بين فرسودگيكاري پرستاران با بُعد نقش (0/03r=) و بُعد تقاضا (0/02r=) و بين فرسودگيكار با مددجو با بُعد كنترل (0/004r=) و بُعد تقاضا (0/007=r) معنادار بود. در بخشهاي بيماران مبتلا به كوويد-19، نتايج آزمون پيرسون، بين فرسودگيشخصي با بُعد تقاضا (0/01r=) معناداري را نشان داد.
نتيجهگيري: با توجه به اهميت تنشهاي محيطكار و تاثير آن بر فرسودگيشغلي پرستاران پيشنهاد ميگردد مسئولين با برنامهريزي مناسب جهت مشاورههاي رواندرماني، برگزاري برنامههاي مفرح و روحيهبخش، كاهش شيفتهاي پيدرپي، بهبود چرخههاي كار-استراحت و اعطاي موارد انگيزشي، عوامل فرسودگيشغلي پرستاران را كاهش دهند.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Job burnout is one of the major unavoidable consequences of job stress. Nurses
experience the most occupational stress due to job problems and difficult working conditions and are exposed to high job burnout. Therefore, the purpose of this study was to compare stress and job burnout in nurses in the wards of patients with COVID-19 and non-COVID-19 patients.
Methods: This research is a cross-sectional (descriptive-analytical) study that was conducted in 1400. Its statistical population included caring nurses in the wards of patients with COVID-19 and non- COVID-19 patients
in Aja affiliated hospitals in Tehran. A total of 96 nurses were selected as the research sample. The data were
collected using the demographic information form and HSE (Health and Safety Executive) occupational stress
and burnout questionnaires of Copenhagen and were analyzed using the SPSS.v25 software, descriptive and
inferential statistics, and independent t-test.
Results: The results of the independent t-test showed that there is a significant difference between the burnout
dimensions of the two groups of nurses, and in nurses, the wards of patients with COVID-19 were higher than the
wards of non-COVID-19 patients (P = 0.03). The results of the independent t-test did not show any significant
difference between the work-stress dimensions of the two groups. The results of Pearson's correlation test in non-
COVID-19 patient’s departments, between nurses' burnout with role dimension (r = 0.03) and demand dimension
(r = 0.02) and between burnout with patients and control dimension (r = 0.004) and the demand dimension (r = 0.007)
was significant. In the wards of patients with COVID-19, the Pearson test results showed a significant difference
between personal burnout and the demand dimension (r = 0.01).
Conclusion: Considering the importance of work environment tensions and their effect on nurses' burnout, it
is suggested that the authorities should plan appropriately to reduce the factors of nurses' burnout via
psychotherapy consultations, holding programs Fun and morale-giving, reducing consecutive shifts, improving work-rest cycles, and providing motivational items.