ﺳﻨﺠﺶ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻣﺪﯾﺮان و اﺑﻌﺎد آن در ﯾﮕﺎن ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻣﻨﺘﺨﺐ

Assessing the Psychological Empowerment of Managers and Their Dimensions in an Elected Military Organization

توانمندسازي روان‌شناختي يك رويكرد نوين انگيزش دروني كه علاوه­بر شايستگي، چهار بعد ديگر شناختي يعني؛ حق انتخاب، معني‌دار بودن، اثرگذاري و اعتماد را شامل شده و در جهت به وجود آوردن فرصت براي شكوفايي استعداد، توانايي و شايستگي كاركنان است. اين تحقيق به‌ منظور سنجش توانمندسازي روان‌شناختي مديران و ابعاد آن در يگان نظامي منتخب در 1398 انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش كاربردي و با شيوه توصيفي – تحليلي اجرا شد. جامعه آماري 219 نفر از مديران در يگان نظامي منتخب كه با روش سرشماري انجام شد. جمع‌آوري داده‌ها بر اساس پرسشنامه روان‌شناختي استاندارد اسپريتزر و ميشرا انجام شد. اين پرسشنامه شامل ابعاد يا حيطه‌هاي شايستگي، حق انتخاب، اثرگذاري و اعتماد است. براي توصيف متغيرهاي كمي از ميانگين (انحراف معيار) استفاده شد. ازآﻧﺎﻟﯿﺰ وارﯾﺎﻧﺲ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ و از ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن ﺑﺮاي ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﮐﻤﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ 219 ﻧﻔﺮ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه 8/50 ± 61/23 ﺑﻮد. ﺑﺮﻣﺒﻨﺎي ﻧﻘﻄﻪ ﺑﺮش، ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ 62/7% از ﻣﺪﯾﺮان در وﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮب و 1/8% ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻧﻤﺮه در ﮔﺮوه ﻓﻮقﻟﯿﺴﺎﻧﺲ ﻗﺮار داﺷﺖ. ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺗﺤﺼﯿﻼت و ﺳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽداري ﻧﺸﺎن داد. ﻣﺪﯾﺮان در ﺣﯿﻄﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ )80/80 ± 13/1( و ﺣﯿﻄﻪ اﻋﺘﻤﺎد )2/50 ± 10/90( ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ و كمترين نمره را كسب كردند. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه ميزان توانمندسازي مديران در يگان نظامي منتخب خوب بوده اما با وضعيت عالي فاصله زيادي دارد؛ بنابراين نياز است در طرح پايش كاركنان حداقل هر سه سال به سنجش سطح توانمندسازي روان‌شناختي مديران خود پرداخته و به مقايسه روند اين متغيرها بپردازند و برمبناي سطح تحصيلات و سن از طريق فرهنگ‌سازي، برگزاري كارگاه آموزشي، تشويق مادي و معنوي، بهينه‌سازي برنامه‌ها انجام شود و شرايط لازم براي ارتقاء بعد معني‌داري و اعتماد درمديران برنامه‌ريزي شود. همچنين در انتصاب مديران بايستي به سطح تحصيلات و تجربه آنان متناسب با سن آن‌ها توجه گردد.

Psychological empowerment is a new approach to intrinsic motivation in order to create opportunities for the flourishing of talent, ability and competence of employees and managers. This study was conducted to assess the psychological empowerment of managers and its dimensions in the selected military unit. Methods: This applied research was conducted by the descriptive-analytical method. The statistical population of managers in the military unit was selected by the census method. Data collection was based on the standard psychological questionnaire of Spritzer and Mishra. This questionnaire includes the areas of competency, choice, effectiveness and trust. Mean (standard deviation) was used to describe quantitative variables. Analysis of variance was used to compare the means and Pearson correlation coefficient was used to correlate the quantitative variables. Results: 219 people participated in this study. The mean score was 61.23 ± 8.50. Based on the cut-off point, the important finding of the study was that 62.7% of managers were in good condition and 1.8% were poor. The highest score was in the master's group. The mean score showed a significant difference in terms of education and age. Managers scored the highest and lowest scores in competency (13.80 ± 1.80) and trust (10.90 ± 2.50), respectively. Conclusion: This study showed that the level of empowerment of managers in the selected military unit is good but far from excellent. Therefore, in the staff monitoring plan, it is necessary to measure the level of psychological empowerment of their managers at least every three years and compare the trend of these variables and based on the level of education and age through culture, holding workshops, material and spiritual encouragement, program optimization. The necessary conditions for the promotion of a meaningful dimension and trust in managers should be planned. Also, in appointing managers, attention should be paid to their level of education and experience appropriate to their age.