ويژگي‌هاي روان‌ سنجي نسخه فارسي مقياس حالت شرم و احساس گناه در دانشجويان

Psychometric Properties of the Persian Version of the State Shame and Guilt Scale (SSGS) among Students

اين پژوهش با هدف تعيين ويژگي­هاي روانسنجي نسخه فارسي مقياس حالت شرم و احساس گناه در دانشجويان انجام گرفت. روش اين پژوهش توصيفي، از نوع روان‌سنجي و از طرح‌هاي همبستگي و روش نمونه‌گيري در دسترس بود. جامعۀ پژوهش شامل كليۀ دانشجويان دانشگاه‌هاي دولتي و آزاد استان تهران و البرز كه در سال تحصيلي 1399- 1398 مشغول به تحصيل بودند، به طور اوليه 998 نفر و با لحاظ كردن پرسشنامه‌هاي معتبر 976 نفر، علاوه بر مقياس حالت شرم و احساس گناه (Marschall, Sanftner & Tangney, 1994) به پرسشنامه نگراني ايالت پنسيلوانيا (Meyer, Miller, Metzger & Borkovec, 1990) و مقياس چندوجهي حمايت اجتماعي ادراك‌شده (Zimet, Dahlem, Zimet & Farley, 1988) پاسخ دادند. نتايج تحليل عاملي اكتشافي نشان داد كه نسخۀ 10 گويه‌اي مقياس حالت شرم و احساس گناه در فرهنگ ايراني ساختار دو عاملي دارد. همساني دروني مقياس بالا و ميزان آلفاي كرونباخ برابر با 0/91 بود. همبستگي معنادار مثبت بين نمرات اين مقياس با نمرات پرسشنامه نگراني ايالت پنسيلوانيا (0/33) بيانگر روايي همگراي مطلوب ، و همبستگي معنادار منفي با نمرات مقياس چندوجهي حمايت اجتماعي ادراك‌شده (0/30-) نشان­دهنده روايي واگراي مطلوب بود (0/001p <). بر اساس يافته‌ها مي‌توان گفت كه نسخۀ فارسي مقياس حالت شرم و احساس گناه به عنوان ابزار منطبق با نسخۀ اصلي مي‌تواند به متخصصان در زمينه ارزيابي حالت شرم و احساس گناه كمك فراواني نمايد.

The goal of this study was to determine the psychometric properties of the Persian version of the State Shame and Guilt Scale among students. The method of this descriptive study was psychometric and of correlational plans and the sampling method was convenience sampling. The research population includes all the students of public and Azad universities of Tehran and Alborz provinces who were studying in the academic year 1398-1399, initially 998 participants and then by including valid questionnaires 976 participants completed the Penn State Worry Questionnaire (Meyer, Miller, Metzger & Borkovec, 1990) and Multidimensional Scale of Perceived Social Support (Zimet, Dahlem, Zimet & Farley, 1988), in addition to The State Shame and Guilt Scale (Marschall, Sanftner & Tangney, 1994). The results of exploratory factor analysis indicated that the 10-item version of the State Shame and Guilt Scale has a two-factor structure in Iranian culture. The internal consistency of the scale was desirable and Cronbach's alpha was equaled to 0.91. The significant positive correlation between the scores of the State Shame and Guilt Scale and the scores of the Penn State Worry Questionnaire (0.33) indicated a desired convergent validity, and the significant negative correlation between the scores of the State Shame and Guilt Scale and the scores of the Multidimensional Scale of Perceived Social Support (-0.30) indicated an optimal divergent validity (p<0/001). Based on the findings, it can be said that the Persian version of the State Shame and Guilt Scale, as a tool in accordance with the original version, can help experts in assessing the shame and guilt states.