ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﺪل ﻋﻠّﯽ رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺎﻧﺒﺎزان ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﺧﺘﻼل اﺳﺘﺮس ﭘﺲ از ﺳﺎﻧﺤﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ: ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ

Developing a Causal Model of Life Satisfaction of Veterans with Post-Traumatic Stress Disorder based on Loneliness: The Mediating Role of Self-esteem

نشانگان اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان، با سطح پايين رضايت از زندگي همراه است. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف تدوين مدل علّي رضايت از زندگي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه براساس تنهايي با نقش ميانجي عزت­‌نفس انجام شد. روش­‌ها: در اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي، تعداد 200 نفر جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، به‌‌صورت نمونه‌‌‌گيري هدفمند انتخاب شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس رضايت از زندگي داينر و همكاران (1985)، مقياس تنهايي راسل و همكاران (1980) و مقياس عزت نفس روزنبرگ (1979) استفاده شد. سپس داده‌ها با استفاده از مدل­‌يابي معادلات ساختاري (SEM) به وسيله نرم‌­افزار SPSS و Lisrel 8.8 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: براساس نتايج بدست آمده مدل­ علّي رابطه بين تنهايي، عزت­‌نفس و رضايت زندگي در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه براساس شاخص­‌هاي مختلف برازش تأييد ­شد. تنهايي و عزت­‌نفس بر رضايت از زندگي جانبازان مبتلا به اختلال استرس از سانحه اثر مستقيم دارند؛ همچنين تنهايي از طريق عزت‌­نفس بر رضايت از زندگي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تأثير غيرمستقيم دارد (0/05> P). نتيجه‌گيري: بنابراين، تنهايي و عزت­‌نفس نقش مهمي در ميزان رضايت از زندگي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ايفا مي­‌كنند و هدف قرار­دادن اين دو مؤلفه به وسيله درمان­‌هاي روان­‌شناختي، مي‌­تواند در بهبود رضايت از زندگي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مؤثر باشد.

Post-traumatic stress disorder in veterans is associated with low levels of life satisfaction. Therefore, the present study aimed to develop a causal model of life satisfaction of veterans with post-traumatic stress disorder based on loneliness with a mediating role of self-esteem. Methods: In this descriptive and correlational study, 200 veterans with post-traumatic stress disorder were selected by purposive sampling. Diener et al.'s Life Satisfaction Scale (1985), Russell et al.'s Loneliness Scale (1980) and Rosenberg Self-Esteem Scale (1979) were used to collect data. Data were then analyzed using structural equation modeling (SEM) by SPSS software and Lisrel 8.8. Results: Based on the results, the causal model of the relationship between loneliness, self-esteem and life satisfaction in veterans with post-traumatic stress disorder was confirmed based on various fitting indicators. Loneliness and self-esteem have a direct effect on the life satisfaction of veterans with stress disorder; Also, loneliness through self-esteem has an indirect effect on life satisfaction of veterans with post-traumatic stress disorder (P <0.05). Conclusion: Therefore, loneliness and self-esteem play an important role in the life satisfaction of veterans with post-traumatic stress disorder, and targeting these two components through psychological therapies can be effective in improving the life satisfaction of veterans with post-traumatic stress disorder