درمنه‌زار، وسيع‌ترين اكوسيستم مرتعي ايران

Artemisia, the largest rangeland ecosystem in Iran

درمنه‌زارها ميليون‌ها هكتار از رويشگاه‌هاي طبيعي كشور را به خود اختصاص مي‌دهند و وسيع‌ترين اكوسيستم مرتعي ايران به‌شمار مي‌روند. وابستگي انواع جوامع گياهي و جانوري به اين رويشگاه‌ها مويد ظرفيت بالاي آن‌ها است و مديريت اكوسيستمي و جامع‌ در اين رويشگاه‌ها بسيار حائز اهميت است.. گونه هاي جنس درمنه در حدود 34 ميليون هكتار از مناطق استپي و نيمه استپي ايران، پراكنش دارند كه حدود 21 درصد از مساحت خشكي هاي كشور را در بر مي‌‌گيرند. اين رويشگاه‌ها با توجه به سختي شرايط زيستگاهي، بسيار حساس و شكننده مي-باشند. تغييرات آب و هوايي، چراي مفرط و تغيير كاربري اراضي، در تعيين سرنوشت اين رويشگاه‌ها بسيار مهم مي‌باشند. تقسيم بندي درمنه‌زار با رويكرد مديريت چراي دام نگاهي نامناسب و تحميلي به-شمار مي‌رود و موجب غفلت از پتانسيل واقعي اين رويشگاه‌ها شده است، در حاليكه نتايج مطالعات مختلف صورت گرفته در اين مناطق نشان مي‌دهد متوسط توليد علوفه در اين اكوسيستم‌ها بسيار ناچيز و حدود 150 كيلوگرم در هكتار است، اين ارزش‌گذاري با نگاه تامين علوفه مانع اتخاذ راهبردي مناسب در سيستم دام پروري كشور براي تامين انرژي مورد نياز دام مي گردد. لذا با توجه به شكنندگي اين اكوسيستم‌ها و خدماتي كه اين عرصه‌هاي طبيعي به كشور ارائه مي كنند بازنگري در مديريت آن‌ها در راستاي استفاده از توان واقعي در حفظ تنوع زيستي و حفاظت آب و خاك امري ضروري است.

Artemisia spp. occupy millions of hectares of natural habitats in the country and is considered the largest rangeland ecosystem in Iran. The dependence of various plant and animal communities on these habitats confirms their high capacity, and comprehensive management in these habitats is of utmost importance. Planning in the field of rangeland ecosystem management requires basic information in these areas. According to the results, Artemisia species are distributed in about 34 million hectares of steppe and semi-steppe regions of Iran, covering about 21% of the country's land area. Artemisia sieberi and Artemisia aucheri are the most abundant Artemisia species in Iran. Unfortunately, in recent years, the drying up of Artemisia spp. has been observed in many parts of the country, mainly due to overgrazing and successive droughts. These habitats are very sensitive and fragile due to the harsh habitat conditions. Climate change, overgrazing, and land-use change are very important in determining the fate of these habitats. Artemisia lands classification with grazing management approach is an inappropriate and imposed view and has neglected the real potential of these habitats. However, the results of various studies conducted in these areas show that the average forage production in these ecosystems is very low and about 150 kg/ha. This valuation with the view of forage supply prevents the adoption of an appropriate strategy in the country's livestock system to supply the energy needed by livestock. Therefore, due to the fragility of these ecosystems and the services that these natural areas provide to the country, it is necessary to review their management to use the real potential in preserving biodiversity and protecting water and soil.