الگوي علي رضايتمندي زوجين بر اساس مولفه هاي ويژگي شخصيتي با ميانجي ارتباط مادرـ فرزند

Causal pattern of couples satisfaction based on personality trait components by mediating role of mother-child relationship

مقدمه: رضايت زناشويي به معناي نگرش مثبت و لذت بخشي است كه زن و شوهر از جنبه هاي مختلف روابط زناشويي خود دارند. پژوهشگران امروزه به دنبال يافتن عوامل مرتبط با رضايت زناشويي هستند. پژوهش حاضر با هدف آزمون مدل علي رضايتمندي زوجين با ميانجي‌گري رابطه مادرـ فرزند بر اساس مولفه‌هاي ويژگي شخصيتي انجام شد. روش پژوهش: اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان پايه ششم دبستان‌هاي پسرانه و دخترانه شهر شيراز همراه با مادرشان بودند كه از ميان آنها 260 نفر براساس پيشنهاد رايكو و ماركونليدز (2006) به عنوان نمونه به روش تصادفي منطقه‌اي از نه منطقه آموزش و پرورش شهر شيراز انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌ پنج عامل شخصيت نئو، مقياس زوجي انريچ و روابط والدـ فرزندي فاين، مورلند و شوبل استفاده شد. داده‌ها با روش آماري همبستگي پيرسون و مدل‌يابي معادلات ساختاري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌ها بين عامل شخصيتي روان‌آزردگي و رضايت زناشويي رابطه منفي نشان دادند، ولي عوامل شخصيتي انعطاف‌پذيري، برون‌گرايي، توافق‌پذيري و مسئوليت‌پذيري با رضايتمندي زوجين رابطه مثبت داشت. همچنين متغير رابطه مادر و فرزند رضايت زناشويي را در جهت مثبت پيش‌بيني مي‌كند. نتيجه‌گيري: از آنجا كه صفات شخصيتي به عنوان پيش‌آمادگي‌هايي كه افراد با خود در روابط زناشويي وارد مي‌كنند مي‌توانند بر سازه‌هاي ميانجيگر از جمله رابطه مادر و فرزند اثرگذار باشند بنابراين، رضايت زناشويي تحت تاثير عوامل درون فردي به ويژه ويژگي‌هاي شخصيتي مي‌باشد. نتايج حاكي از آن بود كه ويژگي‌هاي شخصيتي با نقش ميانجي ارتباط مادرـ فرزند مي‌توانند رضايت زناشويي را تبيين كنند (P≤ 0/01).

Introduction: Marital satisfaction means a positive attitude which couples gain from different aspects of life. The researchers nowadays in search of factors related to marital satisfaction. The purpose of this study was to test the causal model of couples’ satisfaction by mediating role of mother-child relationship based on personality trait components. Method: This research was applied in terms of purpose and correlational in terms of descriptive method. The statistical population included both sexes of boys and girls in grade six of primary schools and their mothers in Shiraz city. The sample was 260 individuals according to Raykov and Marconlides (2006) who were selected by stratified random sampling from 9 part of Educational System of Shiraz city to collect research data from NEO Personality test, ENRICH Couple Scale and Fine, Moreland and Schwebel parent-child relationship were used. Data analysis was performed by Pearson correlation and structural equation modelling. Results: Findings showed significant negative correlation between neuroticism and couples’ satisfaction but positive correlation with extraversion, openness experience, agreeableness and conscientiousness. Also, the mother-child relationship variable predicts couples ‘satisfaction in a positive direction. Conclusion: Personality traits, as the preconceived forms of engagement by individuals in marital relationships affect the mediating structures including the mother child relationship. Therefore, couples’ satisfaction affected by intrapersonal factors in particular personality traits. The results also revealed that personality trait components with mediating role of mother-child relationship has the capacity to determine marital satisfaction (P≤ 0/01).