ارتقاء سطح ايمني خودروي سمند مبتني بر افزايش پايداري در ماموريت ها در جاده خيس و لغزنده با روش تاگوچي

سازمان نيرو انتظامي كشور براي ترددهاي بين شهري و خودروهاي گشتي حامل افراد پايور به طور معمول از پلتفرم سمند استفاده مي كنند. اين خودرو سازماني با توجه به سطح بالاي تيراژ توليدي داخل ايران و وسعت به كارگيري آن در سازمان نيروهاي مسلح داراي معايبي در بخش ديناميك خودرو نظير عملكرد نامناسب سيستم تعليق، فرمان و ضعف در بخش هندلينگ خودرو بوده و عيب مذكور در سطوح لغزنده با ضريب اصطكاك پايين همانند رانندگي در جاده هاي خيس باراني غير قابل چشم‌پوشي مي‌باشد. با توجه به اين موضوع كه در ماموريت هاي پليس اغلب مانورهاي حركتي با سرعت بالا صورت گرفته و اين امر نيازمند پايداري ديناميكي مناسب خودرو مي باشد. در اين پژوهش هدف بررسي عملكرد ديناميكي خودرو سمند در جاده خشك و خيس و بهينه سازي پارامترهاي موثر در پايداري و بهبود مقادير انحراف جهت حفظ هندلينگ خودرو در ماموريت و مانورهاي نيرو انتظامي ميباشد. براي شبيه سازي عملكرد خودرو از مشخصات پلتفرم سمند در نرم افزار كارسيم استفاده شده است و براي ارزيابي عملكرد ديناميكي خودرو، يك آزمون استاندارد با نام مانور تغيير دوبل مسير طراحي شده است. در نتيجه پارامترهاي ارتفاع مركز ثقل، فاصله مركز ثقل تا محورجلو، سختي تاير، زاويه كمبر چرخ‌هاي عقب و سختي فنر به عنوان عوامل مؤثر در بهبود پايداري خودرو شناسايي شدند. همچنين جهت يافتن نقطه بهينه در پارامترهاي مذكور در خودرو از روش آماري تاگوچي استفاده شده است. در ادامه مطابق نتايج خروجي از شبيه سازي، تغييرات زواياي غلتش و انحراف به ترتيب معادل 24/8 و 53 درصد كاهش يافته، كه سبب افزايش پايداري خودرو سمند در جاده لغزنده و مانورهاي ناگهاني و آكروباتيك شده و اين امر موجب ارتقاء سطح ايمني و حفظ امنيت جان سرنشينان خودرو در ماموريت‌هاي تعقيب و گريز نيرو انتظامي مي گردد.