ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ درﻣﺎن و ﻋﻮارض ﺗﺮوﻣﺎي ﻗﻔﺴﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺑﺎ آﺳﯿﺐ رﯾﻪ و ﭘﻠﻮر در ﻣﺠﺮوﺣﯿﻦ ارﺟﺎع داده ﺷﺪه ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﻘﯿﻪاﷲ ﻋﺞ در ﺳﺎلﻫﺎي 1394 و 1395

Evaluation of Complications and Treatment Results of Chest Trauma with Lung and Pleural Damage in the Wounded Referred to Baqiyatallah Hospital in 2015 and 2016

تروماي قفسه سينه يكي از عوامل اصلي تهديدكننده حيات بشر و ‌‌از ‌‌كار ‌افتادگي و ناتواني در مجروحين جنگي محسوب مي‌شود. درصد بالاي موارد مجروحين ‌جنگي با ‌تروماي‌ قفسه ‌سينه همراه با آسيب ‌ريه و پلور ‌‌است‌. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي تروما ‌قفسه ‌سينه با آسيب ريه و پلور و‌ نتايج درمان‌‌ و‌ عوارض مربوط آن در مجروحين ارجاعي به بيمارستان بقيه الله (عج) تهران مي­‌باشد. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، 154 بيمار مجروح جنگي داراي تروما قفسه سينه با تشخيص آسيب ريوي در سال‌هاي 1394 و 1395 انتقال‌يافته به بيمارستان بقيه الله (عج) تهران به‌صورت سرشماري وارد مطالعه شدند. پس از اخذ رضايت اگاهانه، جمع‌آوري اطلاعات چك‌ليست توسط محقق در زمينه دموگرافيگ، خصوصيات آسيب از نظر عامل ايجاد تروما، اقدامات درماني قبل و بعد از انتقال، عوارض ترميم و نتايج حاصل از اقدامات درماني در دو مرحله صورت گرفت. داده‌ها توسط نرم افزار SPSS-16 و با استفاده از آزمون كاي‌دو تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: كل افراد شركت­كننده در اين مطالعه مرد و ميانگين سني آن‌ها 8/69 ± 28/16 سال بود. شايع‌ترين عوارض تروما قفسه سينه با تشخيص آسيب ريوي و پلور، هموتوراكس 16 نفر (10/4%) بود. شايعترين علت تروما در بين مجروحين، تركش 79 (2/%51) نفر بود. در بررسي اقدامات درماني برروي كليه مجروحين قبل از انتقال، 22 نفر (26/19%) نياز به تعبيه مجدد لوله سينه‌اي و 11 نفر (13/09%) نياز به جراحي توراكوسكوپيك و 2 نفر (2/3%) توراكوتومي داشتند. درحالي كه در اقدامات درماني بعد از انتقال، 3 نفر (5/26%) نياز به تعبيه مجدد لوله سينه‌اي و 5 نفر (8/77%) نياز به توراكوسكوپيك در مركز درماني بقيه الله (عج) داشتند. بين زمان خارج كردن لوله سينه‌اي و نياز به تعبيه لوله‌گذاري مجدد ارتباط معني‌داري وجود داشت. نتيجه‌گيري: براساس نتايج، هموتوراكس از شايع‌ترين عارضه قفسه سينه با آسيب ريه وپلور بود. مجروحيني كه بعد از انتقال از لوله سينه‌اي خارج شده بودند، نتايج درماني بهتري نسبت به قبل از انتقال داشتند. با اين وجود لازم است مسئولين سيستم‌­هاي سلامت نظامي با مديريت مداوم و گسترده در جهت ارتقاي مراقبت­‌هاي درماني زخم‌­هاي جنگي تا بهبودي كامل و كاهش عوارض تروماي بيماران و آموزش مهارت عمل جراحي لوله‌گذاري لوله سينه‌اي را براي تمامي افراد كادر پزشكي مراكز نظامي فراهم آورند.

Chest trauma is a major threat to human life and disability for war-wounded. The high percentage of war wounded are associated with chest trauma, lung and pleural damage. The purpose of this study was to evaluate complications and treatment results of chest trauma with lung and pleural damage in the wounded referred to Baqiyatallah hospital in Tehran. Methods: In this cross-sectional study, during 2015 and 2016, 154 war-wounded patients were transferred to Baqiyatallah Hospital in Tehran with diagnosis of lung damage. They were selected using the census sampling method. After obtaining informed consent, Collection of Demographic Questionnaire Information, wound formation factor, the time from wound formation to initial repair and treatment measures before and after transfer were done in two stages. Data were analyzed by SPSS-24 software using Chi-square test. Results: In this study, the total number of people was male. Their mean age was 28.16 ± 8.69 years. The most common complications of chest trauma with the diagnosis of lung and pleural damage, Hemothorax was 16 (10.4%) patients. The most common cause of trauma between the injured, the fragments were 79 (51.2%). In the evaluation of medical measures on all injured before transfer, 22 (26.19%) patients required re-implantation of a chest tube and 2 patients (2.3%) thoracotomy, while in post-transfer treatment measures, 3 (5.26%) patients required re-implantation of a chest tube and 5 (8.77%) patients VATS in Baqiyatallah Medical Center. There was significant relationship between the time of removal of the chest tube required re-implantation of a chest tube. Conclusion: The most common complication of chest trauma with the diagnosis of lung and pleural damage was Hemothorax. The wounds that came out of the chest tube after the transfer had better treatment. It is necessary for the military medicine officials to pay attention to the management and appropriate measures in order to improve the medical care of war wounds and the proper repair and reduction of the complications of patients’ trauma and training in chest tube implantation skills for all medical staff in military centers.