شماره ركورد :
1294201
عنوان مقاله :
ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ دوره آﻣﻮزش ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﺮ ﺣﺪاﮐﺜﺮ اﮐﺴﯿﮋن ﻣﺼﺮﻓﯽ و ﻇﺮﻓﯿﺖ ﮐﺎر ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﯾﮏ داﻧﺸﮕﺎه ﻧﻈﺎﻣﯽ
عنوان به زبان ديگر :
Investigation of the Effects of Military Training Programs on the Maximum Consumed Oxygen and Physical Work Capacity of the Students at a Military Training University
پديد آورندگان :
ولي پور، فيروز داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﻘﯿﻪ اﷲ (عج) - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ - گروه ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻪ اي و اﯾﻤﻨﯽ ﮐﺎر، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان , جعفري، ابراهيم ﻧﯿﺮوي ﻫﻮاﯾﯽ ارﺗﺶ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان - اداره ﺑﻬﺪاﺷﺖ، اﻣﺪاد و درﻣﺎن - ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﺑﻬﺪاﺷﺖ و ﺳﻼﻣﺖ، ايران , شيخ مظفري، محمدجواد داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس - داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ - گروه ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻪ اي و اﯾﻤﻨﯽ ﮐﺎر، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان , جاني زاده، راضيه داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس - داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ - گروه ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻪ اي و اﯾﻤﻨﯽ ﮐﺎر، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان , اسكندري، داوود داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺷﻬﯿﺪ ﺑﻬﺸﺘﯽ - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ و اﯾﻤﻨﯽ - گروه ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻪ اي و اﯾﻤﻨﯽ ﮐﺎر، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان , احمدي، عمران داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس - داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ - گروه ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻪ اي و اﯾﻤﻨﯽ ﮐﺎر، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
663
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
671
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
حداكثر توان جسماني , حداكثر توان هوازي , تمرينات آموزشي نظامي پايه (BMT) , ظرفيت كار فيزيكي
چكيده فارسي :
در سراسر جهان، كاهش آمادگي جسماني افراد چالش مهمي را براي نيروهاي مسلح به منظور بكار گرفتن نيروهاي نظامي آماده از نظر جسماني ايجاد كرده است. از اين رو دانش بهينه‌سازي عملكرد و سازگاري جسماني افراد از طريق تمرينات جسماني بسيار مهم مي‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تاثير 8 هفته آموزشي نظامي پايه بر توان هوازي و توان جسماني انجام گرفت. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع كارآزمايي قبل و بعد مي‌باشد كه در جامعه آماري 39 نفر دانشجوي مرد سالم دانشگاه افسري نظامي انجام شد. توان هوازي و جسماني در شروع وپايان دوره آموزش نظامي بر اساس پروتكل بروس مورد سنجش قرار گرفت. برنامه آموزشي نظامي شامل 8 هفته فعاليت جسماني با تواتر پنج روز در هفته و هر جلسه به مدت 120 دقيقه بود. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمونt زوجي در محيط نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. يافته‌ها: بين ميانگين وزن بدن و توده بدني قبل و بعد از برنامه آموزش كاهش معني‌­داري وجود داشت. همچنين قبل و بعد از دوره آموزش نظامي بين حداكثر توان هوازي (5/09±56/81 و 1/76±71/65 ميلي‌ليتر بر كيلوگرم بر دقيقه)، ظرفيت كار جسماني (0/85±6/93 و 1/01±8/42 كيلوكالري بر دقيقه)، اكسيژن مصرفي (0/50±4/08 و 0/59±4/95 ليتر بر دقيقه)، حداكثر توان جسماني (2/51±20/40 و 2/98±24/79 كيلوكالري بر دقيقه) و مدت زمان فعاليت (1/27±15/35 و 0/86±20/04 نيز تفاوت معني‌داري وجود داشت (0/001>P). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه 8 هفته تمرينات دوره آموزشي نظامي پايه ميزان توان هوازي و توان جسماني را نسبت به قبل از شروع دوره آموزشي بهبود و ريسك فاكتورهاي قلبي عروقي را كاهش داده است. همچنين اين برنامه آموزشي مهم‌ترين فاكتور در گسترش ظرفيت جسماني افراد قبل از بكارگيري آن‌ها براي انجام وظايف مورد نظر مي‌باشد.
چكيده لاتين :
Declining physical fitness has posed a significant challenge for the armed forces to employ physically fit military personnel around the world. Therefore, knowledge of optimizing the performance and physical fitness of individuals through physical exercise is critical. The present study was performed to investigate the effects of an 8-weeks basic training program on the aerobic and physical capacities of the military forces. Methods: The present research has been performed based on the before and after trial method with a statistical population of 39 healthy male students of the military officers’ university. According to the Brus protocol, aerobic and physical capacities were evaluated at the beginning and end of the training course. The military training program included eight weeks of physical activity with a frequency of five days a week, and each session lasted 120 minutes. The paired t-test was utilized for data analysis in SPSS software. Results: There was a significant decrease between the average weight and body mass index before and after the training program. Also, there was a significant difference (P <0.001) between maximum aerobic capacity (56.81 ± 5.09 and 71.65 ± 1.76 ml/kg/min), consumed oxygen (4.08 ± 0.50 and 4.95 ± 0.59 L/min), maximum physical capacity (20.40 ± 2.51 and 24.79 ± 2.98 kcal/min), and duration of activity (15.35 ± 1.27 and 20.04 ± 0.86 min) before and after the training program. Conclusion: The present study results showed that the 8-weeks of basic military training (BMT) program improved the aerobic capacity, physical capacity and reduced the cardiovascular risk factors in comparison with the before-training period. Also, this training program is the most crucial factor in expanding the physical capacity of individuals before employing them to perform the desired tasks.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
طب نظامي
فايل PDF :
8703809
لينک به اين مدرک :
بازگشت