چگونه گياهان از فرزندانشان حمايت مي كنند تا به بقاي خود ادامه دهند؟

Fruit secondary metabolites shape seed dispersal effectiveness

درست مانند انسانها، گياهان هم ميخواهند فرزندانشان (دانه هايشان) موفق به ادامه حيات شوند. براي اينكه بذرها به گياه تبديل شوند، بايد دور از والدين خود كاشته شوند تا رقابت براي آب، مواد مغذي و نور به حداقل برسد. اما گياهان در خاك ريشه دارند و اغلب نمي توانند بذرهاي خود را به تنهايي پراكنده كنند، بنابراين بايد خلاق باشند. به عنوان مثال، برخي از گياهان مانند stickseed Hackelia virginaina، دانه هاي خود را بسيار چسبناك مي كنند، به طوريكه به رهگذران مي چسبند. گياهان ديگر مانند جنس افرا، بال هايي براي دانه هاي خود ايجاد كرده اند تا بتوانند با باد سر بخورند. بسياري گياهان از متابوليت هاي ثانويه در ميوه هايشان استفاده مي كنند، به اين اميد كه حيوانات آنها را بخورند و در مكان جديدي دفع كنند. بااين حال، گياهان بايد در زمانبندي خود دقت كنند. اگر گياهان به طور دائم و قبل از رسيده و آماده شدن بذر، حيوانات را جذب كنند، دانه ها به ثمر نخواهند نشست. براي جلوگيري از اين امر، متابوليت هاي ثانويه فقط در زمان رسيدگي بذر و برداشت ميوه توليد مي شوند.

no bastract