كليدواژه :
موافقت نامه مادريد , علايم تجاري , مالكيت معنوي , ايران
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اسناد بين‌المللي همواره به‌عنوان يكي از منابع الهام و ابزاري جهت اصلاح قوانين تلقي مي‌شود، به‌طوري كه الحاق و پذيرش آن‌ها مي‌تواند تأثيرات متعددي بر حقوق داخلي بگذارد. لذا در اين مقاله به دنبال تبيين آثار الحاق ايران به موافقت‌نامه مادريد در رابطه با ثبت علايم تجاري هستيم.
مواد و روش‌ها: نوع تحقيق حاضر، نظري و روش تحقيق آن توصيفي تحليلي مي‌باشد.
ملاحظات اخلاقي: در اين تحقيق با اصالت متون، صداقت و امانت‌داري رعايت شده است.
يافته‌ها: امروزه مباحث مربوط به مالكيت به‌خصوص در زمينه‌هاي معنوي و موضوعات مرتبط با حمايت از اين حقوق از اهميت ويژه‌اي برخوردار است، به‌طوري كه با شكل گيري حقوق مالكيت معنوي حمايت از بخش جديدي از مالكيت در اجزايي همچون مالكيت صنعتي، اختراعات، علائم تجاري، طرح‌هاي صنعتي و آثار ادبي و هنري در سطوح ملي و بين‌المللي صورت پذيرفت. در اين راستا، در زمينه‌ي بين‌المللي ايران با پيوستن به موافقت‌نامه (1891) و پروتكل (1989) مادريد، گام بلندي در راستاي حمايت از اين نوع مالكيت برداشت. بنابراين، ايران به شكل رسمي با قبول قوانين مدون موافقت‌نامه مادريد، حمايت از علامت‌هاي تجاري در سطح جهاني را پذيرفت و از آن تبعيت نمود.
نتيجه‌گيري: عضويت ايران در معاهده مادريد در نحوه حمايت، در سيستم طبقه‌بندي، در منع نصب نشانه‌هاي غير واقعي و حل مشكل مدرنيزه شدن فناوري اطلاعاتي علائم تجاري تأثيرات شكلي و ماهيتي داشته است.
چكيده لاتين :
Background and Aim: International instruments have always been considered as a source of inspiration and a tool for amending laws, so that their accession and acceptance can have several effects on domestic law. Therefore, in this article, we seek to explain the effects of Iran's accession to the Madrid Agreement in relation to the registration of trademarks.
Materials and Methods: The type of research is theoretical and its research method is descriptive-analytical.
Ethical Considerations In this research, with the originality of the texts, honesty and trustworthiness have been observed.
Findings: Nowadays, issues related to property, especially in the intellectual field and issues related to the protection of these rights are of special importance, so that with the formation of intellectual property rights, support for a new part of property in components such as industrial property, inventions, Trademarks, industrial designs and literary and artistic works were made at national and international levels. In this regard, in the international arena of Iran, by joining the Madrid Agreement (1891) and the Protocol (1989), Madrid took a big step towards supporting this type of ownership. Thus, Iran formally accepted and complied with global trademark protection by accepting the rules of the Madrid Agreement.
Conclusion: Iran's membership in the Madrid Agreement has had formal and substantive effects on the manner of protection, the classification system, the prohibition of installing unrealistic signs and solving the problem of modernization of trademark information technology.
