رفتارهاي خود آسيب رسان در دختران نوجوان: احتمال خودكشي، نقش عوامل روان شناختي و تاثير همسالان

Self-harming Behaviors in Adolescent girls: Suicidal probability, The role of psychological factors and peers

هدف نوجوانان به دليل عدم رسش كامل شناختي ممكن است نسبت به ساير گروه هاي سني در معرض مشكلات آسيب روان شناختي مانند خودكشي و خودآسيب رساني قرار بگيرند و بررسي عوامل مرتبط با اين موضوع از ضروريات مطالعات امروزي است. بنابراين اين مطالعه با هدف بررسي رفتارهاي خودآسيب رساني در دختران نوجوان، احتمال خودكشي و نقش عوامل روان شناختي و همسالان صورت گرفت. روش اين مطالعه به روش توصيفي همبستگي صورت گرفت. جامعه آماري شامل نوجوانان بزهكار كانون اصلاح و تربيت مشهد بود كه در بازه زماني سه ماهه اول سال 1399 در مراكز زندان مشهد، به سر مي بردند. تعداد 148 نفر بر اساس فرمول كوكران انتخاب و با استفاده از سياهه خودآسيب رساني، مقياس انگيزه هاي خودآسيب رساني (سانسون و همكاران،1994)، مقياس مشكلات تنظيم هيجاني (گارنفسكي و همكاران، 2001)، مقياس خودانتقادي (گيلبرت، كلارك، همپل و ميلز، 2004)، پرسشنامه قلدري/قرباني (آلويوس، 1996) و مقياس الگوگيري از خودجرحي همسالان (كلايتر، نيكسون (2003) ارزيابي شدند. داده هاي پژوهش با استفاده از روش هاي آماري پيرسون و رگرسيون در نرم افزار آماري SPSS نسخه 20 صورت گرفت. يافته ها يافته هاي پژوهش نشان داد كه نقايص تنظيم هيجاني، خودانتقادي و الگوگيري از خودجرحي همسالان به صورت معناداري خودآسيب رساني مستقيم را پيش بيني مي كنند (0.05>P). نتيجه گيري بر اساس يافته هاي مطالعه مي توان نتيجه گرفت مشكلات در تنظيم هيجانات، خودانتقادي و همسالان در افزايش رفتارهاي خودآسيب رسان نقش دارند و مي بايست در پيشگيري از رفتارهاي آسيب زا در نوجوانان مدنظر قرار گيرند.

Aim Adolescents may be exposed to psychological damage problems such as suicide and self-harm compared to other age groups due to lack of complete cognitive maturity, and it is necessary to study the factors related to this issue in today's studies. Therefore, this study was conducted with the aim of self-harming behaviors in adolescent girls: the likelihood of suicide and the role of psychological factors and peers. Methods This study required descriptive correlation method. The statistical population included juvenile delinquents of Mashhad Correctional Center who were in Mashhad prison centers during the first quarter of 2020. A total of 148 individuals were selected based on the Kogokran formula and evaluated using the self-harm checklist, self-harm motivation scale, emotional regulation problems scale, selfcriticism scale, bullying / victim questionnaire, and peer selfharm modeling scale. Research data were obtained using Pearson statistical methods and regression in SPSS20 statistical software. Results The findings showed that the deficits of emotional regulation, self-criticism and self-injury modeling of peers significantly predict direct self-harm (P <0.05). Conclusion Based on the findings of the study, it can be concluded that problems in emotion regulation, selfcriticism and peers play a role in increasing self-harming behaviors and should be considered in preventing harmful behaviors in adolescents.