بررسي سياستگذاري مولفه هاي معماري با رويكرد بالا بردن كيفيت فضاي آموزشي

Investigating the Policy of Architectural Components with the Approach of Improving the Quality of Educational Space

امروزه طراحي مجموعه هاي آموزشي مناسب به منظور ارتقاي كيفيت آموزشي و افزايش تمركز، آسايش و آرامش دانش آموختگان امري مهم ميباشد، بسياي از روانشناسان محيط و طراحان فضاهاي آموزشي اعتقاد دارند محيط فيزيكي بايد چنان سازماندهي گردد كه هر فرد با توجه به توانايي ها ي خود به انجام فعاليت و يادگيري تشويق گردد. خلق فضا ، همواره مقصود معماري بوده است . فضاي آموزشي نيز، بي شك يكي از راهبردهاي رسيدن به اين مقصود ميباشد و دو هدف را دنبال ميكند تربيت و تعليم دانش آموختگان. از اينرو، توجه به آن به دليل ميزان نقشي كه در شكل گيري شخصيت فرد به عنوان شكل دهنده اصلي فضاهاي كيفي دارد اهميت مي يابد. نوع و ماهيت فضا در آموزش رشته هايي چون معماري و هنر كه احساس و تجسم از اركان اصلي و ابزار مهم پيشرفته محسوب ميشوند نقش مضاعفي داشته و اينگونه عملكردها را نمي توان در درون هر فضايي جاري نمود. ارتقاي كيفيت فضا در حوزه معماري به عنوان حيطه اي مشخص از محيط انسان ساخت، همواره مورد توجه معماران و طراحان بوده است. امروزه اصل مهم در فضاهاي آموزشي خصوصاً در مدارس و دانشكده هاي كه در برگيرنده مجموعه اي از مفاهيم و ارزش ها است ، به ندرت احساس ميشود و همين امر سبب كاهش احساس تعلق خاطر به فضا مي گردد. اين در حالي است كه برقراري ارتباط با فضاهاي آموزشي هنري و نيز ارتباطات بين افراد در آن، نقش عمده اي در ارتقاي سطح آموزش دارد. بررسي ها نشان مي دهد كه ملاك اصلي سنجش كيفيت فضايي در مدارس و دانشكده ها، به ميزان رضايتمندي كاربران آن مي باشد كه اين امر نيز وابسته به تطابق محيط كالبدي با مجموعه نيازها و توقعات انساني مي باشد . اين اصل مهم از طريق طراحي فضاهاي انعطاف پذير با قابليتهاي تطبيق پذيري، تغيير پذيري و تنوع پذيري، تامين شده و امكان گرد همايي و تعاملات دانش آموختگان را قوت مي بخشند. هدف از اين پژوهش بررسي عوامل مؤثر كيفي بر ارتقاي كيفيت فضا در مدارس و دانشكده هاي معماري از طريق بسط مفهوم كيفيت فضايي است. اين مقاله به روش توصيفي تحليلي اصول طراحي دانشكده هاي معماري را بر اساس ارتقاي كيفي فضا و افزايش تمركز ، آرامش و آسايش تبيين مي نمايد.

Creating space has always been the purpose of architecture. Educational space is undoubtedly one of the strategies to achieve this goal and pursues the two goals of training and educating graduates. The type and nature of space has played a double role in teaching disciplines such as architecture and art, where feeling and visualization are the main pillars and important advanced tools. Today, the important principle in educational spaces, especially in colleges, which includes a set of concepts and values, is rarely felt, and this reduces the sense of belonging to space. At the same time, establishing communication with artistic educational spaces, as well as communication between people in it, has a major role in improving the level of education. Studies show that the main criterion for measuring the quality of space in schools and colleges is the level of satisfaction of its users, which also depends on the compliance of the physical environment with the set of human needs and expectations. This important principle is provided through the design of flexible spaces with adaptability, variability and diversity capabilities, and strengthens the possibility of alumni gathering and interaction.The purpose of this study is to investigate the qualitative factors affecting the improvement of space quality in schools and colleges of architecture by expanding the concept of spatial quality. This article descriptively-analytically explains the design principles of architecture schools based on improving the quality of space and increasing concentration, calm and comfort.