مقايسه رابطه ي سطح فعاليت بدني با انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پسر تيزهوشان قبل و يك سال بعد از قرنطينه كرونا

Comparison of the Relationship between Physical Activity Level and Academic Achievement Motivation of Gifted Male Students Before and One Year After Coronary Quarantine

هدف از انجام اين تحقيق مقايسه رابطه سطح فعاليت بدني با انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پسر تيزهوشان قبل و يك سال بعد از قرنطينه كرونا بود. روش پژوهش از نوع همبستگي-مقايسه‌اي بود. جامعه آماري شامل 150 دانش‌آموزان پسر تيزهوشان مقطع متوسطه دوم رشت بود. با استفاده از جدول مورگان 104 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. تكميل پرسشنامه‌هاي فعاليت بدني بك و انگيزه پيشرفت تحصيلي هرمنس به صورت آنلاين از طريق ارسال در فضاي مجازي انجام شد. از آزمون كلموگراف-اسميرنف جهت تعيين توزيع طبيعي داده‌-ها از آزمون همبستگي اسپيرمن جهت بررسي رابطه بين متغيرها از آزمون z فيشر جهت مقايسه ضرايب همبستگي قبل و بعد از قرنطينه و از آزمون ويلكاكسون جهت مقايسه متغيرها قبل و بعد از كرونا استفاده شد. نتايج نشان داد بين سطح فعاليت بدني دانش‌ آموزان قبل و بعد از گذشت يك سال از قرنطينه كرونا تفاوت معني‌داري وجود نداشت؛ اما تغييرات شاخص توده بدن (0/016=p) و انگيزه پيشرفت تحصيلي (0/001=p) معني‌دار بود. مقايسه رابطه بين سطح فعاليت بدني و انگيزه پيشرفت تحصيلي قبل (0/40=p و 0/08=r) و بعد (0/5=p و 0/05-=r) از قرنطينه نشان داد تفاوت بين دو رابطه معني‌دار نبود. نتايج حاكي از افزايش شاخص توده بدني و كاهش انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان پس از گذشت يك سال از قرنطينه كرونا بود؛ اما رابطه بين سطح فعاليت بدني و انگيزه پيشرفت تحصيلي قبل و بعد از كرونا پايين و مشابه بود. ازجمله دلايل پايين بودن روابط بين متغيرها مي‌توان به همگن بودن سطح فعاليت بدني و انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان تيزهوشان اشاره كرد.

The aim of this study was to compare the relationship between physical activity level and academic achievement motivation of gifted male students before and one year after covid-19 quarantine. The research method was correlation-comparative. The statistical population consisted of 150 gifted male high school students in Rasht. 104 students were selected as a sample using Morgan table. Beck physical activity and motivation questionnaires were completed online by submitting in cyberspace. Kolmograph-Smirnov test was used to determine the natural distribution of data, Spearman correlation and Fisher's test was used to compare the correlation coefficients before and after quarantine, and Wilcoxon test was used to compare the variables before and after covid-19. The results showed that there was no significant difference between the level of physical activity of students before and after one year of covid-19 quarantine. But changes in BMI(p=0.016) and motivation for academic achievement(p=0.000) were significant. The Comparison of the relationship between the level of physical activity and motivation for academic achievement before (p=0.40 and r=0.08) and after(p=0.5 and r=-0.05) quarantine showed. The difference between the two relationships was not significant. The results showed an increase in BMI and a decrease in students' motivation for academic achievement after one year of quarantine. But the relationship between physical activity and motivation for academic achievement before and after covid-19 was low and similar. Among the reasons for the low relationship between the variables can be the homogeneity of the level of physical activity and motivation for academic achievement of students.