الگوي همسويي ميان راهبرد‌هاي منابع‌انساني با راهبردهاي سازمان (مطالعه‌ي موردي: بانك رفاه)

يكي از عوامل ارتقاي كيفي و پيشرفت هر سازمان، همسويي ميان راهبردهاي منابع انساني و سازماني است؛ زيرا منابع انساني مهم‌ترين سرمايه‌ي يك سازمان به‌شمار مي‌رود. راهبرد‌هاي ترسيم‌شده در سازمان توسط نيروي انساني تدوين مي‌شود؛ بنابراين ضرورت دارد اقدامات انجام‌گرفته توسط منابع انساني با اهداف سازمان هم‌راستا باشد. همسوسازي به سازمان كمك مي‌كند كه از منابع اثربخش‌تر بهره گيرد و درنتيجه، هزينه‌هاي خود را كاهش داده و سرعت خود را در بهره‌برداري از فرصت‌هاي محيطي افزايش دهد. بانك‌ها نيز يكي از مهم‌ترين سازمان‌هايي هستند كه رشد و ارتقاي كيفي آنها مي‌تواند تأثير مثبتي بر ارائه‌ي خدمات اجتماعي داشته باشد. اين پژوهش با استفاده از روش داده‌بنياد و باهدف بررسي و تحليل ارتباط عوامل ايجادكننده‌ي همسويي ميان راهبرد منابع انساني و منابع سازماني انجام‌شده است. جامعه‌ي آماري اين تحقيق شامل 15 نفر از كارشناساني بود كه حداقل 2 سال در اداره منابع‌انساني بانك رفاه در حوزه منابع‌انساني سابقه كار داشتند و نيز سمت مديريتي (مديريت عالي، مياني، اجرايي) را تجربه كرده و داراي تحصيلات حداقل فوق‌ليسانس بودند. نتايج پژوهش نشان داد كه مهم‌ترين عوامل مؤثر بر همسوسازي منابع انساني و منابع سازماني عبارتند از متغيرهاي علي، شامل: ايجاد محيط مناسب كار، روحيه مديران، امنيت رواني كاركنان، حمايت سازمان از نيروها، اخلاق‌مداري، ارتقاي كيفي نيروهاي جذب‌شده، شايسته‌سالاري، رفع نواقص سازمان و رضايت كاركنان؛ شرايط زمينه‌اي، شامل: رشد اخلاقي كاركنان، توجه به رفاه كاركنان، تأمين اعتبار،حذف هزينه‌هاي اضافي، برنامه‌ريزي منسجم در جهت اهداف سازمان، شناخت موانع رشد و ارتقاي فناوري سازمان؛ شرايط مداخله‌گر، شامل: تبعيض ميان كاركنان، سلايق مديريتي و محدوديت در ارائه پيشنهادها و انتقادها.