حق تعيين مسكن توسط همسر

Wife's Right to Determine Residence

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي حق سكونت زن است. مواد و روش‌ها: روش اين تحقيق توصيفي- تحليلي است. روش تحقيق به لحاظ اهميّت از نوع تحقيقات بنيادي شمرده مي‌شود. اطلاعات و مواد اوليّه تحقيق بنيادي به صورت نظري و به شيوه كتابخانه‌اي گردآوري و مورد تجزيه و تحليل عقلاني قرار گرفته و نتيجه‌گيري شده است. ملاحظات اخلاقي: در نگارش اين مقاله ملاحظات اخلاقي رعايت شده است. يافته‌ها: اگر زن در ضمن عقد نكاح شرطي براي (حق سكونت) با مرد نگذارد، در اينجا طبيعتاً زن بايد تابع مرد باشد؛ وليكن وقتي كه وارد زندگي مشترك مي‌شود، زوج هم براي سكني محلي را تعيين مي‌كند كه باب طبع زن و مكان مناسبي براي زندگي نمي‌باشد خواه از لحاظ محيطي باشد يا غيره، در چنين شرايطي اگرچه بر اساس احكام اوليّه زن تابع مرد است امّا در مواردي اين حكم قيد خورده و اختيار سكونت با زن مي‌شود. نتيجه‌گيري: اگر زن در ضمن عقد نكاح حق سكونت را براي خود شرط كند يا اضطراري از اين حيث براي زن وجود داشته باشد، حق انتخاب مسكن را خواهد داشت.

Background and Aim: The purpose of this study is to investigate the right of residence of wife. Materials and Methods: The method of this research is descriptive-analytical one. The information and materials of the research have been theoretically collected in a library method and have been rationally analyzed and concluded. Ethical Considerations: Ethical considerations have been observed in writing this article. Findings: If the wife does not make a condition for (Right of Residence) with the husband during marriage, then the wife must follow the husband here, but when the husband determines a place for inhabitation that is not suitable for wife, she may determine the residence. Conclusion: If the wife put conditions like the right of residence for herself during the marriage contract, or if there is a necessity for the woman, she will have the right to choose a dwelling.