اثربخشي آموزش آنلاين درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر پريشاني روانشناختي و تاب آوري پرستاران مبتلا به كرونا

مقدمه: پريشاني روانشناختي و تاب آوري همواره مشكلي مهم در پرستاران مبتلا به كرونا محسوب مي شود. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر پريشاني روانشناختي و تاب آوري در پرستاران مبتلا به كرونا در شهر تهران انجام شد.روش كار: پژوهش حاضر نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. بدين منظور از بين كليه پرستاران مبتلا به كرونا در بازه زماني پاييز و زمستان 1399، در دو مركز يافت آباد و تقي نيا مشخص و 30 نفر از پرستاران به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند هر گروه 15 نفر. آزمودني ها قبل و بعد از مداخله به پرسشنامه هاي افسردگي، اضطراب و استرس و مقياس تاب آوري كانر و ديويدسون پاسخ دادند. اما براي گروه كنترل هيچ مداخله اي صورت نگرفت. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS نسخه 25 با روش تحليل كوواريانس چند متغيري در سطح معني داري كوچكتر از 0.05 تحليل شدند. يافته ها: نتايج آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل در نمرات پريشاني روانشناختي (افسردگي، اضطراب و استرس) و تاب آوري تفاوت معنادار وجود دارد.نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده، مي توان براي بهبود پريشاني روانشناختي و تاب آوري پرستاران مبتلا به كروناي خفيف از درمان مبتني بر پذيرش و تعهد سود جست.