بهبود رشد عاطفي دانشجويان پرستاري مبتني بر نظريه رشد بخشيدن و الگوشدن

مقدمه: با توجه به نقش مهم مهارت ‌هاي ارتباطي در پرستاري، مربيان پرستاري ازنظر داشتن تجارب آموزشي، عملي و احساس مسئوليت، همچنين پذيرش به‌عنوان الگو از سوي دانشجويان، نقش مهمي در شكل‌گيري رفتار دانشجويان و ازجمله رفتارهاي مربوط به رشد عاطفي به عهده‌ دارند. اين مطالعه باهدف بهبود رشد عاطفي دانشجويان پرستاري مبتني بر نظريه رشد بخشيدن و الگوشدن انجام شد.روش كار: مطالعه حاضر يك اقدام پژوهي مشاركتي بود. تمامي دانشجويان كارشناسي پرستاري ورودي بهمن 1393 شاغل به تحصيل(30 نفر) در دانشكده پرستاري دانشگاه علوم پزشكي بقيه‌الله(عج) در اين مطالعه مشاركت داشتند. پس از طراحي پرسشنامه استاندارد و قابل اعتماد، وضعيت رشد عاطفي مورد سنجش قرار گرفت. راهكارهاي قابل اجراي بهبود رشد عاطفي با استفاده از مرور متون مرتبط، مصاحبه با اساتيد و جلسات بحث گروهي با دانشجويان گروه هدف مشخص شد. در مرحله اجرا برخي از راهكارهايي كه قابليت اجرا داشتند مورد اجرا قرار گرفتند. رشد عاطفي دانشجويان در 4 زمان (در ابتداي مطالعه(اسفند ماه 1394)، دو بار در طول مطالعه و در انتهاي مطالعه(بهمن ماه 1396)) سنجيده شد.يافته‌ها: نمره كل رشد عاطفي دانشجويان در ابتداي مطالعه 18.9 ± 90.9 بود. عمده راهكارهاي مشخص شده در مرحله برنامه ريزي، در زمينه ارتباط موثر، انگيزه، اعتماد به نفس و حس هويت مثبت بودند كه پس از اجراي برخي راهكارها در مرحله اجرا، در نهايت نمرات رشد عاطفي در حيطه‌هاي هويت مثبت، ارتباط مؤثر و انگيزه و همچنين نمره كل رشد عاطفي دانشجويان پرستاري در زمان‌هاي مختلف نسبت به قبل افزايش يافت؛ به طوري كه در طول دو سال نمره كل رشد عاطفي دانشجويان از18.9 ± 90.9 به 11.8 ± 97.9 افزايش يافت.نتيجه‌گيري: با بكارگيري اقداماتي در جهت بهبود رشد عاطفي مانند ايجاد محيط مناسب براي تعاملات موثر بين اساتيد و دانشجويان و كمك در جهت افزايش اعتماد به نفس و انگيزه در دانشجويان، مي‌توان به بهبود رشد عاطفي دانشجويان كمك كرد.