رابطه شبكه‌هاي اجتماعي مجازي با اعتماد معلمان شهرستان پارس آباد

امروزه نقش شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در زندگي مردم بسيار پررنگ و اثرگذار شده است. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه ي شبكه‌هاي اجتماعي مجازي با اعتماد معلمان انجام شده است. روش پژوهش پيمايشي و جامعه آماري معلمان دوره دوم متوسطه شهرستان پارس آباد، به تعداد 290 نفر در سال تحصيلي 1400-1399 است كه با استفاده از جدول مورگان تعداد 165 نفر به عنوان حجم نمونه تعيين و انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه بود و روش نمونه‌گيري پژوهش به دليل شيوع ويروس كرونا و محدوديت‌هاي ناشي از آن، از طريق فضاي مجازي و سايت مربوط به معلمان به روش سهميه‌اي پر شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد تا رابطه بين متغير مستقل (شبكه‌هاي اجتماعي مجازي) و متغيرهاي وابسته اعتماد (اعتماد بين شخصي، اعتماد تعميم يافته، اعتماد نهادي و اعتماد مدني) معلمان مورد سنجش قرار گيرد. نتايج نشان داد كه بين شبكه‌هاي اجتماعي مجازي با اعتماد همبستگي مستقيم و معناداري وجود دارد. شبكه اجتماعي مجازي بر روي اعتماد بين شخصي و نهادي تاثير مثبت و مستقيم دارد اما بر روي اعتماد مدني تاثير منفي و معكوس دارد. بين استفاده از شبكه‌هاي مجازي و اعتماد تعميم يافته رابطه وجود نداشت.