عنوان مقاله :
,وثيقه المدينه و تأثيرآن برتحول اجتماعي مفهوم اسير پس از اسلام
عنوان به زبان ديگر :
No Title
پديد آورندگان :
پورقربان، حميد رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ايران , حبيب اللهي، مهدي دانشگاه باقر العلوم (عليه السلام)، قم، ايران
كليدواژه :
تحول اجتماعي , اسير , وثيقة المدينه , مدينه , اسلام
چكيده فارسي :
مفهوم اسير در دانش زبانشناسي از مفهومي عام برخوردار است و شامل مصاديق و اقسام گوناگوني ميشود، اما هرگاه بدون هيچ قرينهاي به كار رود آنچه متبادر به ذهن ميشود، اسير جنگي است. اسيران در طول تاريخ با انواع و اقسام گوناگوني از برخوردها مواجه بودند كه ميتوان قريب به اتفاق همه آنها را رفتارهائي سركوبگرايانه و خشن دانست كه حتي در بعضي از موارد منجر به مرگ آنان ميشده است . از ديگر سو جامعه نوپاي اسلامي در مدينه نيز با اين مسئله رو به رو بود كه در هنگام منازعات، برخورد با اسير بايد چگونه باشد. از اين رو در متن عهدنامهاي كه در ابتداي ورود پيامبر اسلام به اين شهر نگاشته شد مفادي پيرامون رفتار كلي با اسيران بيان شده است كه آن را ميتوان مرجع اصلي برخورد با اسير دانست. پرسشي كه در اين نوشتار مطرح ميشود اين است كه اين عهدنامه تا چه اندازه روي رفتار عرب جاهلي تازه مسلمان با اسيران تاثير داشته است؟ با بررسي انجام شده در اين نوشتار ميتوان اين نتيجه را گرفت كه اصل در برخورد با اسيران آزاد نمودن آنها در مقابل فديه بوده است، اما در مواردي نيز اسلام به جهت پيمان شكني مكرر اسيران يا همدستان ايشان از اين حكم اوليه عدول نموده و حكم به قتل اسيران نيز صادر شده است ولي به صورت كلي مي توان دريافت كه اسلام برخي از رسوم معمول جاهلي مانند آزادي اسير را بدون دريافت فديه امضا نموده است، اما به هيچ وجه برخورد ناشايست با اسير را جايز ندانسته و در اين مورد احكام جديدي تأسيس نموده است. بدون ترديد، اسلام با بردگي انسان كه ازسويي در فقر وخود باختگي انسان هاي ضعيف واز سوي ديگر در ظلم وسلطه و زيادهخواهي اربابان زورمدار ريشه داشت، مبارزه كرد، اگرچه در مواردي نظير رفتار با اسيران جنگي (كفار حربي) طبق صلاحديد رهبر مسلمين، استرقاق و بردهگيري آنها را مجاز دانست.
چكيده لاتين :
No Abstract
عنوان نشريه :
فقه و تاريخ تمدن